در نجف، با این که برای زیارت آمده بودیم، تصمیم گرفتیم که مدتی مانده و ضمن تحصیل حوزوی، کارهای سیاسی هم انجام دهیم. تلاش برای آزادی آیت‌الله منتظری و آیت‌الله ربانی پاره‌ای از این اقدام‌های سیاسی ما بود. با طلاب و دوستانی که شوق این مسائل را داشته و اهل مبارزه و فعالیت بودند، در شبی گرد آمده، و سپس با یک برنامه
منظم، به طرف منزل آیت‌الله حکیم راه افتادیم. در منزل آقای حکیم مطالب خود را شفاهی مطرح کرده و نامه‌ای را که از پیش به منظور آزادی آقایان منتظری و ربانی تنظیم کرده بودیم، خدمت ایشان دادیم.
روز بعد همراه نامه دیگری، به منزل آیت‌الله خویی رفته و در آن‌جا نیز یکی از آقایان به نمایندگی ما گفت، که دو تن از مدرسین عالی مقام، که از فضلای حوزه علمیه قم می‌باشند، مدتی است که دستگیر شده و در وضع بدی زندانی‌اند.
سپس به منزل آیت‌الله شاهرودی رفتیم. در منزل ایشان، هم نماینده‌ای از طرف ما سخن گفته و سپس نامه‌ای را که تنظیم کرده بودیم، خدمت آقای شاهرودی تقدیم کردیم. آن‌گاه به منزل آقای سید عبدالله شیرازی رفته و به همان روال نامه را تقدیم کردیم.