در هنگام ورود آیت‌الله خمینی به عراق و نجف، من که در آن‌جا نبودم، ولی از ایران مرتب مسائل را دنبال می‌کردم. آن طوری که شنیدم آقاشیخ نصرالله خلخالی کارها را به خوبی ردیف کرده بود.
آقا شیخ نصرالله خلخالی ـ که به امام ارادت شگفتی داشت ـ صاحب نفوذ و احترام، در میان طلاب نجف، چه ایرانی و چه غیر ایرانی بود. پس از ورود آیت‌الله خمینی به فرودگاه بغداد و کاظمین و کربلا، تجلیل و استقبال شکوهمندی صورت گرفت. گفتنی است که برنامه‌ریزی و اجرای بسیاری از این امور با مدیریت شیخ نصرالله خلخالی بود.
آقای سید محمد شیرازی، یکی از روحانیون بزرگ و متنفذین عراق به ویژه کربلا ـ که پدرش از مراجع تقلید بود ـ در ارتباط با مراسم استقبال از امام خمینی تلاش‌های بسیاری نمود. ایشان ماشین‌های بسیاری را به استقبال آقای خمینی فرستاده بود. افزون بر آن، ایشان دستور داده بود که روی مناره‌های حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام و امام حسین علیه السلام، در تجلیل از مقام آقای خمینی شعارهایی نوشته و بلندگوهای حرم‌ها، همزمان از امام تجلیل کنند. روزنامه‌ها و مجله‌های آن روز عراق، درباره ورود آقای خمینی به کربلا خبرها و تحلیل‌هایی پراکنده کردند. سید محمد شیرازی، پس از ورود آیت‌الله خمینی، از ایشان تقاضا کرده در مدتی که در کربلا اقامت دارد، به جای او نماز جماعت صحن امام حسین علیه السلام را برگزار کند. امام خمینی این پیشنهاد را پذیرفتند. آن‌گاه آقای سید محمد شیرازی همراه برادرانش در صف اول و پشت سر ایشان به نماز ایستادند. تمام صحن امام حسین علیه السلام، برای خواندن نماز جماعت از جمعیت موج می‌زد. بی‌گمان زیربنای شناخت و اگاهی ملت عراق، از آیت‌الله خمینی، همین استقبال شایان اعتنا و تجلیل کم سابقه از آقای خمینی در کربلا بود. شکی نیست که این همه مرهون زحمات آقای شیخ نصرالله خلخالی و آقای سید محمد شیرازی است.