سال 1340 شمسی، آخرین سال حیات آیت الله بروجردی بود. ایشان در مجلس افتتاح کتابخانه مسجد اعظم قم ـ که با حضور گروه‌های بسیاری از مردم تشکیل شده بود ـ شرکت کردند. در این مجلس، حجت الاسلام محمد تقی فلسفی سخنرانی کردند. آیت الله بروجردی با این‌که کسالت داشتند، تا ساعت آخر مجلس حضور داشتند، که همین امر سبب تشدید بیماری ایشان شد.
فردای آن روز، یعنی در نیمه شب جمعه، حضرت آیت الله العظمی بروجردی دچار سکته شد. برای معاینه و معالجه ایشان افزون بر پزشکان داخلی، پروفسور موریس فرانسوی، از جانب شاه به ایران دعوت گردید، اما تلاش آنان بی‌نتیجه ماند. با انتشار خبر بیماری آیت الله بروجردی، مردم سراسر کشور اندوهگین و متاثر شده و مسئولان کشور و شخصیت‌های روحانی، با شنیدن خبر ناراحتیِ جسمانی آیت الله العظمی
بروجردی برای عیادت از ایشان روانه قم شدند. خاطرم هست، که چند روز بعد روزنامه‌ها چنین نوشتند: مردم سراسر کشور با شنیدن خبر بهبودی حال آیت الله العظمی بروجردی بسیار مسرور شده و در مساجد و تکایا مراسم شکرگزاری برپا کرده و در شهر قم به شکرانه این نعمت نان ارزان گردید. اما صبح پنجشنبه هفته بعد بود که رادیو ایران با قطع برنامه عادی خود، با کمال تاسف به اطلاع ملت ایران رساند، که حضرت آیت الله العظمی حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی دار فانی را وداع گفت.