در سال 1325 شمسی، در هنگام تحصیل من در مدرسه آقای سید ابوالحسن مدیسهای (آیت الله اصفهانی) ـ که در نجف مرجع تقلید بود ـ فوت کرد. مدیسه روستایی است در اطراف زاینده رود اصفهان. آقای سید ابوالحسن اصفهانی اهل آنجا بود. وقتی این خبر به درچه رسید، به منظور برپایی مراسم عزاداری هیاتهای سینهزنی به راه افتاده و عزاداری کردند. چون شیعیان مرجع تقلید خود را از دست داده بودند. در حوزه علمیه قم بزرگانی مانند آقای خوانساری، آقای حجت، آقای صدر و امثال اینها بودند. طولی نکشید که نام آیت الله بروجردی بر سر زبانها افتاد و به این ترتیب به مقام مرجعیت شیعه رسیدند.