بعضیها وقتی به حسینیه جماران میرسیدند و وضع ساده حسینیه را میدیدند بسیار تحت تاثیر قرار میگرفتند. وضع بیآلایش حسینیه آنها را منقلب میکرد. این شاید درحد یک معجزه بود. افراد جوساز، ذهن مردم
را با دروغ و شایعاتی پر میکردند که مثلا شما نمیدانید ابعاد این حسینیه چقدر بزرگ است و تلویزیون عمدا ابعاد آن را خوب نشان نمیدهد. افرادی که چنین حرفهای بیاساس را شنیده بودند، وقتی موفق میشدند بیایند و از نزدیک حسینیه را ببینند، مدام استغفرالله میگفتند هنگام رحلت حضرت امام در حسینیه شاهد بودم بعضی از همسایههای امام در جماران چگونه از فراق امام سر به ستونهای حسینیه میکوبیدند و نسبت به گذشته خود حسرت میخوردند. حسرت از اینکه میدیدند دیگر امام در بین آنها نیست.