شاید بعد از فرماندهی بتوان گفت مهمترین نقطه در حفاظت حضرت
امام پست نگهبانی سهراه بیت بود. برادران مستقر در این پست در یک اتاق در ابتدای کوچه بنبست که به حسینیه و منزل و دفترکار حضرت امام و منزل و دفتر کار مرحوم حاج سید احمدآقا منتهی میشود، مستقر بودند.
افرادی که از چند مسیر خود را برای ملاقات امام به جماران میرساندند، در نهایت برای ورود به حسینیه میبایست از این پست نگهبانی مهم عبور میکردند تا پس از بازرسی بدنی که همه وسایل شخصی آنها گرفته میشد خود را به حسینیه جماران برسانند. در این زمینه فرق و تفاوتی بین ملاقاتیهای عمومی و خصوصی نبود. همه باید بازرسی بدنی میشدند.
در سایر پستها نحوه بازرسی متفاوت بود. کلیه کارها با هماهنگی مرکز فرماندهی که بیست و چهار ساعته فعال بود و در راس آن در روز مسئولین مربوطه و در شب مسئول شب قرار داشتند انجام میشد که دستورات لازم را به پستها صادر میکردند و کارها به خوبی پیش میرفت. در پست سهراه بیت مسئولیت سنگین و دقت فوقالعادهای لازم بود و لذا برای اداره این پست میبایست از برادران بسیار باهوش و زیرک و با حوصله استفاده میشد. برای نمونه این برادران بودند که با هوشیاری مثال زدنی جلوی کشمیری ملعون را که قصد داشت به دلیل همراهی با شهید رجایی کیف سامسونت پر از مواد منفجرهاش را به داخل اتاق امام ببرد و آنجا را منفجر نماید گرفتند و او را در رسیدن به هدف شومی که ترور امام و رجایی و باهنر در یک زمان بود، ناکام بگذارند.
در سهراه بیت با وجود حجم بسیار بالای مراجعات مردم و مسئولین از تعداد محدود و اندکی از برادران و خواهران پاسدار استفاده میشد و این برادران و خواهران الحق والانصاف در طول این مدت زحمات بسیار زیادی کشیدند و دست قدرت خدای متعال بالای سر همه ما و آنها بود که تاآخر عمر کارشان را با دقت و حساسیت بالایی انجام میدادند. خدا را به خاطر این توفیق سپاسگزاریم.