در تیرماه سال 1358 به قصد عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به اتفاق چند تن از دوستان به سپاه اصفهان مراجعه کردم و پس از چند ماه و انجام مصاحبه‌های مختلف در شهریور 1358 به عضویت سپاه در آمدم.
پس از مراحل اولیه پذیرش به ما گفتند یک ماه دیگر به پادگان پانزده خرداد برای آموزش بیایید، اوایل مهرماه 58 به پادگان مراجعه کردیم و مشغول آموزش شدیم که شامل یک دوره فشرده پانزده روزه از جمله کلاس‌های رزمی، کوه‌پیمایی، آموزش‌های عقیدتی و سیاسی، اسلحه‌شناسی می‌شد. پس از آن به ما مرخصی دادند و گفتند دو هفته دیگر مشخص می‌شود که قبول شده‌اید یا نه، در زمان مقرر مراجعه کردیم همه دوستان قبول شده بودند.
ورود من به سپاه به دلیل شور و عشق فراوان من به انقلاب و امام
بود، نه به عنوان کار. چون قبل از ورود به سپاه مشغول به کار بودم، درآمد خوبی داشتم و از کارم هم راضی بودم. در اول انقلاب وقتی کسی می‌خواست وارد سپاه بشود از او یک تعهد سه ماهه می‌گرفتند، شاید یک از دلایل آن این بود که به دلیل اینکه پاسداران در سرتاسر کشور با گروههای ضد انقلاب درگیر بودند احتمال می‌دادند کسی بیشتر از سه ماه زنده نماند، آینده سپاه چندان روشن نبود که کسی بتواند آن را به عنوان شغل انتخاب کند. اکثر پاسداران این اعتقاد را داشتند.