در مسجد جامع تهران حاج غلامحسین جعفری [پیش نماز شبستان گرمخانه مسجد جامع] که انقلابی و طرفدار امام بود تصمیم گرفت هر شب جلسه سخنرانی داشته باشد و چون می دانست دستگیر می شوند، قرار گذاشت هر دو سه شب یک نفر برای سخنرانی بیایند.
ماه رمضان بود و شبستان گرمخانه مسجد جامع هر شب برنامه سخنرانی بود. افراد مختلفی برای سخنرانی می آمدند و بعد دستگیر می شدند ولی شب بعد نفر بعدی می آمد.
رژیم که دید نمی تواند مقابله کند، تصمیم گرفت در مسجد را ببندد و هیچ روحانی را به مسجد راه ندهد. سرهنگ طاهری، با نیروی زیادی در مسجد مستقر شد تا از ورود روحانی جلوگیری کنند. روز اول خود آقای جعفری بلند شد و سخنرانی کرد. روز دوم آقای حاج شیخ حسن طاهری لباس روحانی پوشید و به منبر رفت. ماموران از تعجب شاخ در آورده بودند. مسجد را جستجو کردند که اگر در دیگری دارد آنجا را ببندند ولی در دیگری نداشت.
پس از منبر هم فوری آقا تغییر لباس می داد و از مسجد خارج می شد و توی شلوغی جمعیت، ماموران از دستگیری ایشان عاجز می شدند.
سه چهار روز این ترفند ادامه داشت تا این که یک روز سرهنگ با چکمه وارد مسجد شد و آقا را از روی منبر دستگیر کرد.
کتابامام خمینی و هیات های دینی مبارزصفحه 224