امام مبتکر سازندگی

‏‏امام مبتکر سازندگی‏

‏‏من درس سازندگی را واقعاً از امام یاد گرفتم. در معاشرتها و برخوردها با امام، کاملاً‏‎ ‎‏برای من روشن بود که امام واقع بین هستند و می دانستند اگر کشوری فقیر و‏‎ ‎‏خاکسترنشین باشد، نمی تواند هرچند افکار مترقی و حقّی داشته باشد، حرفش را به‏‎ ‎‏کرسی بنشاند، لذا بعد از اینکه جنگ تمام شد، اولین کار امام این بود که سیاستهای‏‎ ‎‏سازندگی را معیّن کردند و خیلی جالب است.‏‎[1]‎

‏
‏‎

‎‏سران سه قوه، من، رئیس مجلس بودم و رئیس جمهور و رئیس قوه قضائیه، و آقای‏‎ ‎‏نخست وزیر که آن موقع مهندس موسوی بودند. به امام نامه ای نوشتیم واز ایشان‏‎ ‎‏خواستیم که سیاستهای سازندگی را روشن کنند که ما هم، بازسازی کشور، خرابیهای‏‎ ‎‏جنگ و هم سازندگی را چگونه ادامه دهیم؟ ایشان هم جوابی در چند بند دادند که آن‏‎ ‎‏هم منتشر شده است‏‎[2]‎‏ و در روزنامه ها هم آمده، تذکراتی دادند که مسأله اصل افکار‏‎ ‎‏اسلامی و توجه به رزمندگان، خانواده شهدا و چیزهایی را که جزو وظایف آرمانی ما‏‎ ‎‏بود، مورد نظر داشته باشیم و سازندگی هم تا کجا پیش برود. سیاستهای اولیه را ایشان‏‎ ‎‏تعیین فرمودند، قبل از این هم، همیشه این حرفها را به ما می زدند و امیدشان هم این بود‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏که یک روزی ایران آزاد و آبادی داشته باشیم.‏‎[3]‎

‏‎ ‎

‏‎

‎