نظر امام درباره موسیقی

‏‏نظر امام درباره موسیقی‏

‏‏امام، آن اوایل از اینکه موسیقی زیاد از صدا و سیما پخش شود، ناراحت می شدند. یک‏‎ ‎‏بار حاج احمد آقا به من تلفن کرد و گفت: آقا، عصبانی هستند و یک چیزی نوشته اند که‏‎ ‎‏بدهیم به صدا و سیما خوانده شود تا در صدا و سیما، موسیقی پخش نشود. به من گفت‏‎ ‎‏که فکری بکنید. با آقای شهید بهشتی و آقایان دیگر، به اینجا بیائید و امام را قانع کنید که‏‎ ‎‏این به مصلحت نیست. ‏

‏‏من به شهید دکتر بهشتی و آیت اللّه خامنه ای گفتم، ولی خودم برا ی رفتن به محضر‏‎ ‎‏امام، استخاره کردم که خوب نیامد! چند وقت بعد، فیلمی به نام «پاییز صحرا» پخش شد.‏‎ ‎‏این فیلم از لحاظ پوشش زنان و موسیقی، تندتر از فیلمهای دیگر بود. آقای فردوسی پور‏‎ ‎‏یک استفتایی کرده بود و می خواست از تلویزیون پخش شود، رئیس شورای صدا وسیما‏‎ ‎‏بودم. رفتم خدمت امام و توضیحاتی دادم، گفتم اگر بخواهند یک زن خوب و یک زن بد‏‎ ‎‏را نشان بدهند، زن بد، رفتار آدمهای بد را نمایش می دهد و نمی شود او را در نقش یک‏‎ ‎‏زن با ظاهر مناسب زنهای خوب، به نمایش بگذارند. در عین حال خودم، دل چرکین‏‎ ‎‏بودم. گفتم، یک قسمت آن را پخش می کنند، شما نگاه کنید اگر دیدید اشکالی دارد به ما‏‎ ‎‏بگویید، ما مسئولیت آن را به عهده می گیریم تا منتسب به شما نشود. ایشان دیدند و‏‎ ‎‏گفتند: «خوب است!» کم کم یک مقدار که فضا به همین نحو پیش می رفت، نظریات‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏ایشان هم تغییر می کرد.‏‎[1]‎

‏‎ ‎

‏‎

‎