کتابخانه

سیره حکومتی امام
امام و مجمع روحانیون مبارز!
کد خبر: 88828 | تاریخ خبر: 07/06/1395
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : اهوازی، عبدالرزاق

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زبان اثر : فارسی

امام و مجمع روحانیون مبارز!

‏‏امام و مجمع روحانیون مبارز!‏‏ ‏

‏‏مجمع روحانیون که می خواست تأسیس شود، این آقایانی که الان هستند، به منزل ما‏‎ ‎‏آمدند که من تأیید کنم. من گفتم مخالف هستم. ادلّه ای نشان دادند که امام موافق‏‎ ‎‏هستند،‏‎[1]‎‏ مثلاً اینقدر پول دادند. گفتم با امام مخالفت نمی کنم، ولی تأیید نمی کنم. یعنی‏‎ ‎

‏
‏‎

کتابامام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانیصفحه 167

‎‏من با شما نیستم؛ ولی چون امام گفتند: مخالفت نمی کنم.‏‎[2]‎

‏‎ ‎

‏‎

کتابامام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانیصفحه 168

‎

  • . در اوایل سال 1367 گروهی از روحانیون داخل جامعه روحانیّت مبارز با انشعاب از آن، مجمع روحانیون مبارز را تأسیس کردند.      نکته بسیار با اهمیتی که در ذیل فرمایشات آیت اللّه هاشمی رفسنجانی شایان ذکر می باشد، این است که حضرت امام همواره بر وحدت گروهها و جناحهای مختلف کشور تأکید می فرمودند. در همان زمان نیز پس از تأسیس مجمع روحانیون مبارز، آقای محمدعلی انصاری از اعضای دفتر امام که عضو مجمع روحانیون نیز می باشد، نامه ای به امام امت نوشته و از آن حضرت در این خصوص کسب تکلیف کرد. امام امّت نیز در پاسخ به نامه آقای انصاری نامه ای مرقوم داشتند که به منشور برادری معروف شد؛ آن حضرت از جمله مرقوم داشتند: «این مسأله روشن است که بین افراد و جناحهای موجود وابسته به انقلاب اگر اختلاف هم باشد، صرفاً سیاسی است و لو اینکه شکل عقیدتی به آن داده شود، چرا که همه در اصول با هم مشترکند و به همین خاطر، من آنان را تأیید می نمایم. آنها نسبت به اسلام و قرآن و انقلاب وفادارند و دلشان برای کشور و مردم می سوزد و هر کدام برای رشد اسلام و خدمت به مسلمین طرح و نظری دارند که به عقیده خود موجب رستگاری است... پس اختلاف بر سر چیست؟ اختلاف بر سر این است که هر دو، عقیده شان این است که راه خود باعث رسیدن به این همه است...     خداوندا تو شاهد باش من آنچه بنا بود به هر دو جریان بگویم، گفتم، حال خود دانند.      البته یک چیز مهم دیگر هم ممکن است موجب اختلاف گردد ـ که همه باید از شر ّ آن به خدا پناه ببریم ـ که آن حب ّ نفس است که این دیگر این جریان و آن جریان نمی شناسد. (صحیفه امام؛ ج 21، صص 178ـ179).     البته قطعاً بر خوانندگان نکته سنج مخفی نمی باشد که همانگونه که امام امت در وصیّت نامه الهی سیاسی خود مرقوم داشته اند، «میزان حال فعلی افراد است.» بنابراین چنانچه افراد یا گروههایی پس از رحلت آن حضرت بتعبیر حکیمانه رهبر بزرگوار انقلاب دچار «ریزش و رویش» شدند، مقوله ای دیگر است که این امر به تعبیر حضرت امام این جریان و آن جریان نمی شناسد.
  • . کیهان؛ 19 / 11 / 1382، ش 17880، ص 12.