تأکید بر نقش محوری مردم

‏‏تأکید بر نقش محوری مردم‏‏ ‏

‏‏واقعاً از آغاز انقلاب تاکنون، تأکید امام و مسئولان بر محوری بودن نقش و حق مردم بوده‏‎ ‎‏است. ایشان همواره می گفتند: «حکومت، مردمی است و حرف مردم ملاک است.» در‏‎ ‎‏زندگی امام هیچ چیز غیر از مردم نبود. به عنوان دستاوردی جدید، مشارکت و حق مردم،‏‎ ‎‏حرف تازه ای نیست. این حرف امام از چهل سال قبل بود. از اول هم همین بود. غیر از این‏‎ ‎‏هم، راهی نبود. مگر در زمان جنگ، امام به غیر از مردم اتکّا کردند؟ امام قبل از جنگ،‏‎ ‎‏بسیج مستضعفین را درست کرده بودند برای دفع خطرات، مگر در سالهای آخر پیروزی‏‎ ‎‏انقلاب، سال 56 به بعد، امام به شخصیتها و احزاب اجازه محور شدن را می داد؟ این‏‎ ‎‏شیوه امام خیلی کارایی دارد، ما به عنوان حرکت سیاسی، اهمیّت زیادی برای آن قائل‏‎ ‎‏هستیم. بعد هم شما دیدید تا آخر عمرشان هیچ وقت اجازه ندادند کسی بر خلاف اراده‏‎ ‎‏مردم کاری بکند. اسلام محور اول بود. وقتی که اصول اسلام مطرح است اگر مردم‏‎ ‎‏نخواهند، امام نمی توانند از آن بگذرند. اسلام محور کار ایشان بود. این کار خیلی بزرگی‏‎ ‎‏بود. آشوبهای دو سال اول بعد از انقلاب که در سایه تدبیر امام، این قضیه برطرف شد،‏‎ ‎‏چیزی بود که خارجیها و محافل داخلی فکر می کردند این انقلاب را از پای در می آورد،‏‎ ‎‏انقلابی که هنوز ارکان خودش را نتوانسته شکل بدهد تا با آن آشوب وسیع و ترورهای‏‎ ‎‏عجیب و غریب و انفجارها و فتنه ها و با آن همه روزنامه و مجله که از هر کوچه یک مجله‏‎ ‎‏بیرون می آمد و فتنه گری می کرد و با برنامه های وسیع که خارجیها داشتند و تبلیغات‏‎ ‎‏عجیب و غریب می کردند و تحرکاتی که لیبرالها داشتند و اصولاً محتوای انقلاب را‏‎ ‎‏محتوای غربی و فرهنگ غربی می خواستند. در آن شرایط، تثبیت انقلاب، جز با همّت‏‎ ‎‏مردم نمی شد. ‏

‏‏من مطمئنم حضور مردم در صحنه بعد از انفجار حزب و دفتر نخست وزیری و بعد‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏از شهید شدن هر شهیدی، عظیمترین عامل ثبات کشور بود. اینها با تدبیر امام بود که‏‎ ‎‏انجام می شد.‏‎[1]‎

‏‎ ‎

‏‎

‎