بحران گروگانگیری
وضع دشواری که در پی گروگانگیری و افشای اسناد موجود در سفارت امریکا پدید آمده بود، کم کم بحرانی همه گیر و جهانی شد؛ به طوری که علاوه بر تأثیرات گسترده خود در رویدادهای داخلی، بسیاری از روابط بین المللی را نیز، تحت شعاع خود گرفت.
با در خواست امام از نماینده ویژه پاپ برای استیضاح رئیس جمهور امریکا و موافقت شورای انقلاب با قطع صدور نفت ایران به امریکا و بستن حریم فضایی و دریایی بر روی هواپیماها و کشتیهای امریکایی که همزمان با مسدود کردن حسابهای
کتابامام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانیصفحه 213 ایران در بانکهای امریکایی و تهدیدهای شدید و غلیظ آنها، برای مقابله با ملّت ما صورت گرفت، بحران گروگانگیری اوج دیگری گرفت.
در این میان، آقای بنی صدر به عنوان سرپرست وزارت امور خارجه در نامه ای از دبیرکل سازمان ملل، درخواست تشکیل جلسه شورای امنیت برای رسیدگی به خواستهای ایران را کرد، اما چندی بعد و علی رغم این درخواست ما دیدیم، شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد که جلسه فوق العاده ای به درخواست امریکا تشکیل می دهد و از ایران هم خواسته بود، وزیر خارجه یا نماینده ای را برای پاسخگویی و تشریح مواضع خود به این جلسه اعزام کند.
ما در شورای انقلاب معتقد بودیم که این کار برای جلوگیری از مواضع تند شورای امنیت، بهتر است که انجام شود، اما امام مخالفت کردند و استدلالهای ما را نپذیرفتند و فرمودند که آنها رأی، علیه شما خواهند داد. بعد هم در پیامی (به تاریخ 6 آذر 1358) اعلام کردند: «هر شورایی یا محاکمه ای که تحت نفوذ مستقیم امریکا تشکیل شود، از اول رأی آنان دیکته شده است و محکومیت ملت مظلوم ما مورد استقبال آنان است.» و تأکید کردند: «ملت ما با شورای امنیت فرمایشی که از اول تکلیف آن معلوم شده، موافق نیست.»
شورای امنیت (در تاریخ 15 آذر 1358) و به دنبال آن دادگاه لاهه (در تاریخ 25 آذر 1358) ایران را محکوم کردند و سپس امریکا با تهدید و فشار، متحدان خود را به تحریم اقتصادی ایران مجبور کرد و حتی تا صدور قطعنامه تحریم از سوی سازمان ملل هم پیش رفت، هر چند در این کار موفق نشد. این اقدامات امریکا خشم مردم را بیش از پیش برانگیخت، به طوری که رفتن شاه از امریکا به پاناما نتوانست مشکل گروگانها را حل کند و بحث را تا ضرورت محاکمه آنها پیش برد.
کتابامام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانیصفحه 214