ارتش و وفاداری به امام

‏‏ارتش و وفاداری به امام‏

‏‏نگرانی عمده ما در این روزها، مسأله ارتش بود. مجموع اطلاعات جمع آوری شده،‏‎ ‎‏نشان می داد که امریکاییها و همچنین، خود شاه نظرشان این است که ارتش به انقلاب و‏‎ ‎‏رهبری آن، ضربه ای بزند و با کودتای نظامی، کشور را در اختیار بگیرد. نظر امام این بود‏‎ ‎‏که جمع کثیری از نیروهای ارتش به انقلاب  وفادار و معتقدند و باید با انجام کارهایی،‏‎ ‎‏زمینه بروز این وفاداری را برای آنها به وجود آورد. خودشان هم در همان روز ورود به‏‎ ‎‏ایران، پیامی برای ارتشیان صادر کردند و در آن، با اشاره به اینکه از نظر ملت بزرگ‏‎ ‎‏ایران، شورای سلطنتی و مجلسَین و دولت ناشی از آنها، غیرقانونی و فاقد اعتبار ملّی‏‎ ‎‏است؛ تأکید فرمودند: «چون ارتش از ملت و ملت از ارتش است؛ پشتیبانی هر یک از‏‎ ‎‏دیگری از وظایف ملی است، لازم است به احترام ملت و رأی قاطع آن، ارتش، خود را از‏‎ ‎‏دولت غاصب ‏‏[‏‏دولت شاپور بختیار‏‏]‏‏ برکنار کند و این مطلب را اعلام کند.»‏‎[1]‎

‏‏در همین زمینه، تلاش فشرده ای شد تا اینکه گروهی از پرسنل نیروی هوایی در تاریخ‏‎ ‎‏19 بهمن 1357، با آرایش نظامی رسمی، به مدرسه علوی، محل اقامت امام آمدند و با‏‎ ‎‏ادای احترام نظامی، با امام بیعت و ابراز وفاداری کردند.‏‎[2]‎

‏‎

‎