استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی

‏‏استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی‏‏ ‏

‏‏یکی از ویژگیهای مهم نهضت اسلامی مردم، شعارهای آنها در طول دوران مبارزه است.‏‎ ‎‏از همان آغاز شعار «یا مرگ یا خمینی» در پانزده خرداد 42، داده می شد و تا روزهای‏‎ ‎‏اوج انقلاب که شعار «نهضت ما حسینی، رهبر ما خمینی» در شهر طنین انداخت، ادامه‏‎ ‎‏داشت و حتی در روزهای بعد از آن. همیشه شعارهای مردم، ساده، روان و برخاسته از‏‎ ‎‏روحیه اسلامی و انقلابی آنها و متناسب با زمان و موقعیت مبارزه بود. یکی از مهمترین‏‎ ‎‏این شعارها، شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بود که مردم آن را از سخنان‏‎ ‎‏امام گرفته بودند. ایشان در همان روزهای آغازین اوجگیری دوباره نهضت (در تاریخ‏‎ ‎‏24 بهمن 1356) طی پیامی به اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا فرمودند:‏‎ ‎‏«... سرلوحه هدفتان اسلام و احکام عدالت پرور آن باشد و ناچار بدون حکومت اسلامی‏‎ ‎‏عدالتخواه، رسیدن به این هدف محال است. تولاّ و تبرّا دو اصل اساسی اسلام است،‏‎ ‎‏باید با حکومت عدل موافق و به حاکم عادل دل ببندید و از رژیم غیراسلام و غیراسلامی‏‎ ‎‏که در رأس آن رژیم منحط پهلوی است، تبرّا کنید و با کمال صراحت، مخالفت خود را‏‎ ‎‏اظهار و در سرنگون کردن آن کوشا باشید و در غیر این صورت، روی استقلال و آزادی را‏‎ ‎‏نمی بینید.‏‎[1]‎

‏‏همین اشارات امام کافی بود که مردم مؤمن و انقلابی، با سر دادن این شعار در‏‎ ‎‏تظاهرات و راهپیماییها، اشتیاق خود را به استقرار جمهوری اسلامی اعلام کنند و با این‏‎ ‎‏کار، راه آینده انقلاب را نشان دهند.‏‎[2]‎

‏‎ ‎

‏‎

‎