آداب غسل
و آن ها چند چیز است: قرار دادن میّت بر روی ساجه (تخته ای است از چوب مخصوص) یا تخت. و بیرون آوردن پیراهن میّت از طرف پاهایش؛ اگرچه موجب پاره شدن آن شود، البته بنابر احتیاط (واجب) باید در این صورت، رضایت ورثه مراعات شود. و این که زیر سایه باشد، مانند زیر سقف یا چادر و مانند این ها. و پوشاندن عورت میّت؛ اگرچه به آن نگاه نشود و یا آن که غسل دهنده کسی باشد که نگاه کردنش به عورت او جایز باشد. و نرم کردن انگشتان ومفصل های او به آرامی. و شستن دست های میّت قبل از غسل، تا نصف ذراع. و شستن سر او با کف سدر یا خطمی. و شستن عورتین او با سدر یا اشنان پیش از غسل. و کشیدن دست روی شکم او به آرامی در دو غسل اول، مگر آن که میّت زن حامله باشد. و سه بار شستن دست ها و عورتین او. و سه بار غسل دادن هر یک از اعضای سه گانه در هر غسل که روی هم بیست و هفت بار می شود. و خشک کردن بدن او بعد از غسل با پارچه ای تمیز. و غیر این ها.
مسأله ـ اگر از بدن میّت چیزی مانند پوست یا مو یا ناخن یا دندان جدا شد، باید آن را در کفن میّت قرار داده و دفن نمود.
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 84