کیفیت تیمّم

‏‏کیفیت تیمّم‏

‏‏مسأله 1 ـ ‏‏کیفیت تیمّم ـ در حال اختیار ـ آن است که کف دو دست را با هم یکباره بر‏‎ ‎‏زمین بزند، سپس پیشانی و هر دو جبین را با هر دو کف دست هم زمان مسح نماید؛‏‎ ‎‏به طوری که از رستنگاه مو تا طرف بالای بینی و تا ابروها را در بر بگیرد، و احتیاط‏‎ ‎‏(واجب) آن است که ابروها را هم مسح نماید، سپس تمام پشت دست راست را، از مچ تا‏‎ ‎‏نوک انگشتان با کف دست چپ مسح نماید و سپس تمام پشت دست چپ را با کف‏‎ ‎‏دست راست، مسح کند. و لا به لای انگشت ها جزء پشت دست محسوب نمی شود؛ زیرا‏‎ ‎‏منظور از پشت دست جایی است که ظاهر بشرۀ دستی که با آن مسح می نماید به آن برسد،‏‎ ‎‏بلکه در مسح، تعمق و دقت زیاد معتبر نیست. و بنابر احتیاط (مستحب) گذاشتن دست ها‏‎ ‎‏بر زمین به طوری که صدق زدن بر آن نکند کفایت نمی کند، گرچه کافی بودن آن خالی از‏‎ ‎‏قوّت نیست و همچنین زدن یک دست و یا زدن هر دو، به طوری که یکی پس از دیگری‏‎ ‎‏باشد و یا زدن پشت آن ها بر زمین کفایت نمی کند و زدن قسمتی از کف دست، به طوری‏‎ ‎‏که عرفاً صدق زدن تمام کف دست بر زمین نکند کافی نیست و همچنین مسح پیشانی با‏‎ ‎‏یکی از آن ها و یا با هردوی آن ها، ولی به طوری که یکی پس از دیگری باشد کافی نیست.‏‎ ‎‏و در مسح صورت، مسح همۀ پیشانی و دو طرف آن (دو جبین) با تمام دو کف دست‏‎ ‎‏به طور متعارف ـ به این که قسمت راست آن با دست راست و قسمت چپ آن با دست‏‎ ‎‏چپ مسح شود ـ کفایت می کند. و در مسح دو دست، گذاشتن درازای کف هر دست بر‏‎ ‎‏پهنای پشت دست دیگر و کشیدن تا سر انگشت ها، کفایت می کند.‏

‏‏مسأله 2 ـ ‏‏اگر زدن کف دست بر زمین و مسح با کف آن ممکن نباشد باید با پشت‏‎ ‎‏دست انجام دهد، و این در صورتی است که به طور کلی ممکن نباشد، اما اگر قسمتی از آن‏‎ ‎
‏‎

‎‏و یا بدون حائل ممکن نباشد احتیاط (واجب) آن است که بین زدن بر زمین و مسح با‏‎ ‎‏قسمتی از کف دست، یا با تمام کف دست با حائل و بین انجام دادن آن با پشت دست،‏‎ ‎‏جمع نماید و اگر امر دایر شد بین پشت دست یا ذراع، وجوب انجام آن با ذراع خالی از‏‎ ‎‏وجه نیست، ولی احتیاط (مستحب) آن است که بین ذراع و پشت دست جمع نماید. و اگر‏‎ ‎‏کف دست با نجاستی که سرایت نمی کند نجس بود و برطرف کردن آن هم ممکن نبود‏‎ ‎‏باید همان کف دست نجس را به زمین بزند و با آن مسح نماید، و اگر نجاست کف دست‏‎ ‎‏به صورت حائل تمام آن را گرفته باشد و برطرف کردن و تطهیر آن هم ممکن نباشد‏‎ ‎‏احتیاط (واجب) آن است که بین زدن با کف دست و پشت دست بر زمین جمع نماید،‏‎ ‎‏بلکه در صورت سابق هم سزاوار نیست این احتیاط به جمع را ترک کند. و چنانچه‏‎ ‎‏نجاست کف دست به صعید سرایت می کند و خشک کردن آن هم ممکن نیست باید در‏‎ ‎‏این صورت با ذراع یا پشت دست تیمّم نماید. و اگر نجاست در اعضایی که مسح می شود‏‎ ‎‏باشد و تطهیر و برطرف کردن آن هم ممکن نباشد باید با همان حالت مسح نماید.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎