مطلع کردن حضرت امام از عمل جراحی و نظر ایشان
شرعاً و اخلاقاً برای هر عمل جراحی علاوه بر اطرافیان باید خود بیمار از عمل خود مطلع شده و اجازه بدهد، بعد از بررسی خطرات و عوارض جراحی و بیهوشی و تشخیص لزوم قطعی عمل جراحی بوسیله پزشکان متخصص و مشاور که تعداد آنها در این مرحله از پنجاه نفر تجاوز میکرد و همه این پزشکان ایرانی بودند و ضمناً در این جلسات بسیاری از مسئولین مملکت و بسیاری مواقع آقای حاج سید احمد خمینی نیز حضور داشتند قرار بر این شد موضوع با خود حضرت امام در میان گذاشته شود و نظر نهایی را ایشان بدهند.
در یک بعدازظهری که معمولاً موقع استراحت حضرت امام بود اجازه ملاقات گرفتیم، بعد از سلام و نشستن دکتر عارفی از طرف پزشکان اظهار داشتند که پزشکان خوب و فرزندان شما جلسات متعددی برای تشخیص و درمان جنابعالی تشکیل دادند و بالاخره به این نتیجه رسیدند که بهتر است جنابعالی عمل شوید قبل از هر اقدام خواستیم نظر حضرتعالی را جویا شویم ای عجب که حضرت امام درباره مسئله به این بزرگی یک جمله بیشتر نفرمودند و آن اینکه «هر طور شما صلاح می دانید عمل کنید» و جلسه ختم شد و برعکس بسیاری از افراد فکر میکردند امام با عمل مخالفت خواهد کرد، حتی ایشان درباره نوع عمل و خطرات آن یک سئوال کوچک نکردند و یکبار دیگر عظمت روحی و کوچک شمردن مسائل دنیوی برای ایشان بر همگان آشکار گردید. ضمناً لازم است یادآوری کنم که امام و خانواده
ایشان با حضور اطبای خارجی برای معالجه ایشان که بعضیها پیشنهاد میکردند همیشه مخالف بودند.