داستان طولانی نحوه درمان

‏‏ داستان طولانی نحوه درمان‏

‏‏در ابتدا با تجویز کرمهای محافظ و ضد تحریک و استفاده از صابونهای طبی‏‎ ‎‏کار را شروع کردیم. تا چند ماهی وضع ایشان بهتر بود تا اینکه پس از مدتی اطلاع‏‎ ‎‏دادند که ناراحتی ایشان عود کرده است. پس از معاینه متوجه شدم که صابون مورد‏‎ ‎‏مصرف ایشان همان صابونهای متداول بازار است نه صابون بهداشتی که من توصیه‏‎ ‎‏کرده بودم. بعد از ویزیت، علت را از اطرافیان و پزشک مخصوص ایشان جویا‏‎ ‎‏شدم. جواب دادند: «ما صابون را مطابق نسخه تهیه کرده ایم، ولی چون صابون‏‎ ‎‏خارجی است، از مصرف آن خودداری کرده‌اند.»‏

‏‏بلافاصله متقابلاً توسط پزشکان از من سؤال شد که آیا در این صابون که شما‏‎ ‎‏تجویز کرده اید، چربی خوک به کار رفته است؟ یکه‌ای خوردم و جواب دادم: «خیر»‏‎ ‎‏اما در دل گفتم نکند اشتباه بزرگی مرتکب شده و تصادفاً انگشت روی صابونی‏‎ ‎‏گذاشته باشم که در آن چربی خوک وجود دارد آنهم برای رهبر یک مملکت اسلامی.‏‎ ‎‏این بود که اصولاً قید هر چه صابون بود را زدم. زیرا ممکن بود شبهه در مورد‏‎ ‎‏سایر صابونهای طبی که اکثراً خارجی هستند نیز پیش آید. لذا به جای صابون، ماده‏‎ ‎‏تمیز کننده دیگری را که جانشین صابون است ولی در ترکیب آن صابون وجود ندارد و‏‎ ‎
‏‎

‎‏به نام ستافیل مشهور است و مخصوص پوستهای خشک و حساس تهیه شده تجویز‏‎ ‎‏کردم. و چون ستافیل در بازار ایران وجود نداشت گمان می‌کنم یک جعبه آن را که‏‎ ‎‏برای مصرف شخصی در منزل یا مطب داشتم برای استفاده ایشان به دفتر امام‏‎ ‎‏تحویل دادم. اما به شرحی که بعداً ذکر می‌کنم، نمی‌دانم چرا این یکی را هم‏‎ ‎‏حضرت امام تا مدتها استفاده نکردند. مدتها بعد و پس از آنکه کسالت پوستی‏‎ ‎‏ایشان شدت پیدا کرد و بعد از توضیح بیشتر که در مورد اهمیت نوع صابون خدمت‏‎ ‎‏خودشان عرض کردم، بعداً همیشه آن را مصرف می‌کردند. ناگفته نماند فرمول‏‎ ‎‏صابون را چندین بار مطالعه و کنترل کردم و باز برای اینکه اشتباهی نشده باشد از‏‎ ‎‏چند تن از همکاران سؤال کردم اما هیچ کس از وجود چربی خوک در این صابون‏‎ ‎‏اطلاعی نداشت و همه گفتند خیر. اما به هر حال تا جایی که من می‌دانم در این‏‎ ‎‏صابون اصلاً روغن حیوانی وجود ندارد. بلکه در آن از روغن گیاهی (روغن بادام زمینی)‏‎ ‎‏استفاده شده است.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎