1 - نگرش اجتهادی به تخصص پزشکی
حضرت امام(ره) علیرغم بصیرت و بینش وسیع و کافی که به اکئر امور داشتند معهذا در زمینه مسائل پزشکی مقید بودند که فرامین و نواهی اطبّا را بعنوان صاحب بینش اجتهادی در رشته تخصصی خود بدون دست کاری، کم و زیاد کردن
بپذیرند و اگر جایی این دستورات پزشکی با انجام تعهدات دینی تصادم می کرد، به عنوان مثال ضرر رساندن آب به محل زخم، حتماً دستورات پزشک حاذق را ترجیح می‌دادند. و یا آن حضرت مقیّد بودند که رأس ساعت مقرر داروهای تجویز شده را مصرف نمایند و بالاخره رفتار ایشان در برخورد با دستورات پزشکی اعم از درمان طبی و یا درمان جراحی به گونه‌ای بود که بسیاری از پزشکان تسلیم پذیر بودن ایشان نسبت به دستورات را در قیاس بیماران دیگر نمونه و الگو تلقی می‌کردند.