پرداخت حق ویزیت
در طول مدت 10 سالی که افتخار حضور خدمت حضرت امام را داشتم بدنبال ظاهر شدن بعضی علایم و نشانههای بیماری و گاهی فقط به منظور بررسی و یا پاسخگویی به شکایات طبی ایشان موظف و مجبور بودم متخصصین مختلف را برای ویزیت کردن به خدمت ایشان بیاورم.
همیشه به اتفاق متخصصین از شهر تهران راهی بیت حضرت امام میشدیم و با هماهنگی قبلی و اطمینانی که از متخصصین داشتم و داشتیم در اکثر موارد آزادانه بدون بررسی و تفتیشهای بدنی به حضور مبارک ایشان میرسیدیم و بعد از معاینات و توصیههای لازم از محضر ایشان مرخص میشدیم.
معمولاً متخصصین ابتدا خداحافظی میکردند و از اتاق خارج میشدند، حقیر معمولاً آخرین نفری بودم که بعد از دست بوسی از اتاق خارج میشدم.
در چنین مواقع و روزها در اکثر موارد بعد از آنکه به دست مبارکشان بوسه می زدم و عازم خداحافظی بودم دست حقیر را رها نمیکردند و رو به این حقیر کرده می فرمودند حق ویزیت آقایان اطبایی که اینجا دعوت میکنی باید پرداخت شود گاهی خدمتشان عرض میکردم که تمام اطبا افتخار میکنند و مباهات دارند که برای اظهار نظر پزشکی حضورتان برسند و حق وزیت برایشان مطرح نیست ولی حضرت امام اصرار به پرداخت حق وزیت میکردند. و دستهای مرا رها نمیکردند تا قول دهم که فرمایش ایشان اجرا خواهد شد. ایشان میفرمودند: صلواتی برخورد نکنید، باید حق ویزیت و حق مدت زمانی که برای آمدن به جماران سپری میکنند حساب و پرداخت شود. چنین کنند بزرگان چو کرد باید کار.