گزارش دکتر زالی متخصص داخلی
و فوق تخصص در بیماریهای گوارش،
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
در تاریخ 29 / 2 / 68 جهت انجام مشاوره پزشکی به بیت حضرت امام قدس سره احضار شدم، در آنجا ضمن مذاکره با اعضاء تیم پزشکی حاضر، مسئله مورد مشاوره، ضعف و بیحالی حضرت امام و همزمان با آن دفع مدفوع سیاه رنگ بود.
آزمایش‌های بعمل آمده نیز کم خونی ناشی از خونریزی از دستگه گوارش را تأیید می‌کرد. ضمناً به من یادآوری شد که ایشان برای جلوگیری از عوارض عروقی قلبی به توصیه پزشکان به مدت طولانی آسپیرین مصرف می‌کردند.
در رادیوگرافی که قبلاً از مری، معده و اثنی عشر بعمل آمده بود نشانه های غیر طبیعی و زخم را در ناحیه معده مشهود بود.
به علت کم خونی، مدفوع سیاه و مصرف آسپیرین و عکس معده غیر طبیعی، به ناچار اندوسکوپی از قسمت فوقانی دستگاه گوارش توصیه شد، که اعضاء تیم ضمن استقبال از آن مراتب را با حضرت امام در میان گذاشتند. و توضیحاتی توسط
جناب آقای دکتر عارفی به ایشان که داده شد این اقدام را قبول فرمودند.
در همان روز در حالیکه حضرت امام حالت ناشتا داشتند در شرایط بی حسی موضعی از طریق گزیلوکائین و توضیحات لازم از نحوه انجام اندوسکوپی، که در حضور اعضای تیم پزشکی، این عمل انجام شد.
در اندوسکوپی مری حالت طبیعی داشت، در معده ضایعاتی به صورت برجستگی‌های متعدد و زخم‌های نسبتاً عمیق در فاصله بین زخم‌ها در ناحیه آنتروم و بدنه معده مشاهده شد.
گرچه اثنی عشر حالت طبیعی داشت اما از آنجا که تصویر زخم و ضایعات اطراف آن حالت بدخیمی را نشان می‌داد و خونریزی همچنان تهدید می‌کرد. با مشورت همکاران بهتر به نظر رسید بیوبسی به عمل نیاید چون وضیعت مشخص بود و به علت همکاری بیمار اندوسکوپی با وضعیت خوب به اتمام رسید.
یافته‌های فوق ابتداء به اطلاع اعضاء تیم پزشکی رسانده شد در مشورت‌های متقابل نظر من بر ابن بود که چون زخم حالت بدخیمی دارد و خونریزی نیز تهدید می‌کند و همچنین ادامه خونریزی از نظر شدت و وسعت ممکن است قابل پیش بینی نباشد لذا راه حل این نوع زخم‌ها در مرحله اول عمل جراحی می باشد.
و با توجه به این استدلال می‌بایست عمل جراحی در اولین فرصت انجام گیرد. ضمن بحث‌ها و تبادل نظر طولانی، مراتب در حضور حضرت امام قدس سره مطرح گردید که ایشان بدون هیچ گونه نگرانی و تشویش با اقتدار و آرامش کامل و بدون در خواست هیچ گونه توضیحی در مورد کسالتشان، عمل را قبول فرمودند. برخورد با صلابت و مطمئن حضرت امام و نداشتن هیچ گونه نگرانی در مورد نحوه عمل، مدت آن، عوارض آن و غیره که معمولاً در خواست بحق هر بیمار است، اعضاء تیم را بشدت تحت تأثیر قرار داد.
این روحیه قوی از اتکال کامل ایشان به پروردگار متعال سر چشمه می‌گرفت که به مسائل دنیوی این چنین بی اهمیت بودند.
امیدوارم که ما نیز بتوانیم از این اسطوره صبر و مقاومت پند بگیریم. روحش شاد و آرمان هایش پایدار.