فصل چهارم: خاطرات آیت الله محمود قوچانی
زندگینامه
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

محل نشر : تهران

زمان (شمسی) : 1392

زبان اثر : فارسی

زندگینامه

ghouchani2‏ لطفاً مختصری در مورد زندگی خودتان توضیح دهید؟‏

‏ من محمود قوچانی متولد اسفند 1321هستم. پدرم مرحوم حاج شیخ عباس ‏‎ ‎‏قوچانی از علمای معروف نجف در فقه، اصول، فلسفه، اخلاق، سیر و سلوک و عرفان ‏‎ ‎‏بود. ایشان در تربیت بنده خیلی حساس بود و اجازه نمی‏‏‌‏‏داد با افراد متفرق و مختلف ‏‎ ‎‏ارتباط و تماس داشته باشم، حتی اگر لازم بود از منزل بیرون بروم خودش همراهم ‏‎ ‎‏می‏‏‌‏‏آمد.‏

‏دروس مقدماتی: ‏‏قرآن‏‏، فارسی، عربی و ریاضی را در حد آشنایی پیش پدرم ‏‎ ‎‏آموختم، سپس به فراگیری ‏‏جامع المقدمات‏‏ تا پایان سطح کفایه در نزد ایشان پرداختم. ‏‎ ‎‏در همان دوران با آن که پدرم استادم بود، هم‌مباحثه من نیز بود و به خاطر مسائل ‏‎ ‎‏اخلاقی اجازه نمی‏‏‌‏‏داد با دیگران مباحثه کنم و ارتباط داشته باشم. به دلیل این گونه ‏‎ ‎‏رفتارها فشار روحی بر من وارد می‏‏‌‏‏آمد، اما پدرم به مادربزرگم می‏‏‌‏‏گفت که محمود ‏‎ ‎‏بعدها، وقتی بزرگ شد، خواهد فهمید که من چه خدمتی به او کرده‏‏‌‏‏ام. در هر حال، من ‏‎ ‎‏از نظر مسائل اجتماعی با یک محدودیت خاصی بزرگ شدم.‏

‏پدرم تا پایان ‏‏کفایة‏‏‌‏‏الاصول‏‏ مدرس من بود و به خاطر دارم از زمانی که تحصیل ‏‎ ‎‏مکاسب را آغاز کردم، به من اجازه داد که با یکی ـ دو نفر از طلبه‏‏‌‏‏های مهذّبی که آن‌ها ‏


‏نیز از شاگردان ایشان بودند هم مباحثه شوم. پس از اتمام دوره سطح، منظومه مرحوم ‏‎ ‎‏ملا هادی سبزواری را خدمت پدرم تلمذ کردم. پس از آن بود که فرمود من خارج‏‏‌‏‏گو ‏‎ ‎‏نیستم و شما باید برای تحصیل درس خارج در درس دیگران شرکت کنید.‏

‏آن ایام شانزده سال داشتم لذا در درس فقه و اصول آیت‏‏‌‏‏الله [ابوالقاسم] خویی‏‎[1]‎‏ ‏‎ ‎‏شرفیاب شدم. آن ایام افرادی چون آیت‏‏‌‏‏الله محمدباقر صدر در کلاس فقه ایشان حضور ‏‎ ‎‏پیدا می‏‏‌‏‏کردند، آیت‏‏‌‏‏الله جواد تبریزی و آیت‏‏‌‏‏الله میرزا علی غروی ـ که در عراق شهید ‏‎ ‎‏شد ـ و بزرگان دیگری هم در درس فقه آیت‏‏‌‏‏الله خویی شرکت می‏‏‌‏‏کردند. ‏‎ ‎‏در هر صورت، من مشغول تحصیل دروس فقه و اصول در محضر آیت‏‏‌‏‏الله خویی شدم.‏

  • . آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی در 15 رجب 1317 ﻫ .ق در خوی متولد شد. مقدمات را نزد پدر آموخت و در  13 سالگی همراه پدر و برادرش عازم نجف شد و از محضر حضرات آیات شیخ فتح‌الله شریعت اصفهانی،  آقا ضیاء عراقی، میرزای نائینی و شیخ محمد حسین غروی اصفهانی استفاده کرد و به درجه اجتهاد رسید. از  ایشان علاوه بر تألیفات ارزشمند آثار ماندگاری چون مدارس علمیه، بیمارستان، مؤسسات فرهنگی، مساجد و  غیره به یادگار مانده است. وی در 17 مرداد 1371 به دیار باقی شتافت و در مسجد خضراء نجف به خاک  سپرده شد.