روزهای سوگواری در منزل ایشان ـ حضرت امام(س) ـ در کوچه یخچال قاضی شرکت می کردم. آن جناب را وقت ذکر مصیبت اهل بیت باحالتر و گریانتر از دیگران می دیدم، گریه ای که سرچشمه اش معرفت کامل او به ولایت و حقایق باطنیه و واقعیات ملکوتیه بود، گریه ای که سرمایه قلب و صفای باطن و روشنی درون آن جناب از قطرات آن دیده می شد.