به خاطر دارم در سال 1366 ه .ق، در شهر مشهد وطن اصلی اینجانب حادثۀ غیر منتظره ای برای یکی از روحانیون ممتاز خراسان به نام آیت الله حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، از مخالفین بارز و آشکار رژیم منحوس پهلوی پیش آمد که آخوندهای درباری از آن پیشامد، سوء استفاده علیه جامعه روحانیت با تقوی و جهادگر می نمودند. در این پیشامد امام راحل رضوان الله علیه از قم به مشهد مقدس تشریف بردند. در عین حالی که ایام درسی بود، چنان لازم می دانستند که برای خاموش کردن آن غائله اسف انگیز درس حوزه را تعطیل فرموده و حدود یکماه در مشهد مقدس بمانند. از آنجا که روحانیان عالی مقام در حوزه علمیه مشهد، مقام خاصی از علم و درایت و برجستگیهای فکری [برای استاد] اعتقاد داشتند، با کفایت و درایت ایشان و تشکیل مجالس متعدد به مسأله خاتمه دادند و مغرضان فتنه انگیز از صحنه خارج شدند و برای مرحوم آیت الله نهاوندی اعادۀ حیثیت شد.