حدود سال 1325 شمسی برای ادامه تحصیلات حوزوی وارد قم شدم. در مدرسۀ فیضیه حضرت امام را زیارت کردم. معمولاً هنگام ظهر برای شرکت در نماز جماعت به امامت آیت الله حاج سید احمد زنجانی رحمة الله حاضر می شدم و هر روزی که ایشان نمی آمدند، حضرت امام به نیابت از ایشان اقامۀ جماعت می نمودند و در هنگام غروب هم برای شرکت در نماز جماعت مرحوم آیت الله حاج سید محمدتقی خوانساری (ره)، حضرت امام لحظاتی قبل از غروب به مدرسه وارد می شدند و جلو یکی از حجرات می نشستند و آقایان طلاب را که دور هم دسته دسته جمع شده بودند، نظاره می کردند و لذت می بردند. در همان اوقات مسائل و مشکلات و اشتباهاتی که داشتیم، از ایشان سؤال می نمودیم و معظم له جواب می دادند و به واسطه حسن اخلاق و رفتاری که داشتند، در همان ابتدا مجذوب اخلاق و رفتار و کردار ایشان شدیم و ارادت کامل نسبت به ایشان پیدا کردیم.