امام در طی اقامت خود در عراق، تمام تابستانها را در همان نجف سوزان که شدت گرمایش گاهی به 54 درجه می رسید، گذراند و اتفاقاً مقابل منزل امام، دکان نانوایی قرار داشت که گرمای تنور آن به وسیله لوله قطوری به طرف منزل امام پخش می شد و فضای محوطه را دو چندان گرم می کرد.
مکرر در مکرر از امام درخواست می شد که تابستانها را در کوفه بگذرانند. بویژه آنکه کوفه تقریباً محل تابستانی بعضی از بزرگان و اهل علم نجف بود؛ ولی ایشان می فرمودند: «تا همه عزیزان طلبه ام وسیله اقامت در کوفه را نداشته باشند، در کوفه نمی مانم».
باید یادآور شوم که کوفه با اینکه در نزدیکی نجف قرار گرفته است از حیث هوا تفاوت فاحشی با نجف دارد، زیرا فرات از میان کوفه می گذرد و از این رو مشتمل بر باغات و نخلستانهای زیادی است، در حالی که از نجف می توان به عنوان بزرگترین آبادی عراق در میان بیابان بی آب و علف نام برد.