حضرت امام وقتی به نجف مشرف شدند، به تقاضای طلاب و متصدیان ذیربط، برای نماز جماعت به مدرسه مرحوم آقای بروجردی تشریف می آوردند. در آن وقت من از طلبه های آن مدرسه بودم. شور و شوق عجیبی در طلبه های مدرسه پیدا شده بود. به حدی که در آن موقع قرآن آریامهر را که به کتابخانه مدرسه داده بودند، طلبه ها به هر زحمتی که بود، آن را از کتابخانه گرفته و به کنسولگری ایران در کربلا بردند و رد کردند. یادم می آید که به کنسول گفته شد: طلبه ها این قرآن را نخواستند. گفت قرآن را نخواستند؟ گفته شده این قرآن را نخواستند. گفت برای آنها تورات می فرستیم. به او گفته شد تورات از شما است، برای ما می فرستید؟
در هر صورت در قبال این کار طلبه ها مورد لطف و احترام خاص حضرت امام قرار گرفتند.