امام (قده) اختیار امور مربوط به خود را به طور دربست در اختیار کسی نمی نهادند و در این جهت اجازه مداخله داده نمی شد؛ ولی مشورت هرگز در سیرۀ مدیریتی امام، فراموش نمی شد.
این خصیصه یکی از امتیازات بیت امام (قده) در دوران مرجعیت قبل از پیروزی انقلاب بود و بیت امام (قده) مانند مراجع دیگر نبود که اختیار هر کاری در دست کسی بوده و او فعال مایشاء در آن امر باشد.
یادم هست از نجف عازم ایران بودم و بنا بود نامه ای و امانتی توسط آقای حاج شیخ عبدالعلی قرهی به من سپرده شود که به ایران برسانم. من
برای گرفتن آنها به بیت مراجعه کردم. به امام اطلاع داده شد هنوز نامه و امانت به دست من نرسیده است. امام (قده) با پرخاش فرمودند حاج شیخ هر کجا هست پیدایش کنید.