روزی امام ضمن توصیه و تأکید نسبت به فراگیری فقه فرمودند: «در سایه فقه مبارزه کنید».
آری مبارزه و جهاد، یک وظیفه است و انجام هر وظیفه مبتنی بر تشخیص و شناخت آن وظیفه است و فقه می تواند آگاهیهای لازم را از طهارت تا دیات بدهد و خط صحیح و درست را به انسان ارائه نماید و وظایف شخص را در ابعاد مختلف حتی برای رفتن به دستشویی هم مشخص کند.
عمل بدون فقه به عبارت دیگر عمل بدون شناخت و آگاهی چه بسا سقوط را به دنبال داشته باشد.
امیرالمؤمنین(ع) می فرماید: دو طائفه اند که خود و دیگران را به هلاکت می اندازند. از جمله عالمی است که در مقام اصلاح نفس و خویشتن سازی نیست و نیز کسی که می خواهد خود را بسازد؛ ولی راه خودسازی را نمی داند گمشده خوارج، اصلاح نفس بود؛ ولی بر اثر عدم شناخت صحیح، قربة الی الله به جنگ امام زمان یعنی حضرت امیرالمؤمنین(ع) برآمدند و لذا علی(ع) درباره آنان می فرماید:
لاتقتلوا الخوارج من بعدی فانه لیس مَنْ طلب الباطل فادرکه کمَنْ طلب الحق فاخطاهُ.
رفقای معاویه غیر از این گروه می باشند، زیرا آنان از روز نخست به دنبال باطلی مانند معاویه رفتند و متأسفانه به هدف شوم خود رسیدند؛ ولی خوارج از همان بدو امر جویای حق بودند، اما بر اثر عدم فرهنگ صحیح به جای کعبه راه ترکستان را پیمودند.
و یا در روایت از امام جعفر صادق(ع) آمده است:
العامل علی غیر بصیرة، کالسائر علی غیرالطریق، لایزیده سرعته السیر الا بعداً.
یعنی کسی که عملی را از روی بصیرت و آگاهی انجام نمی دهد، همانند کسی است که برای وصول به مقصد، برخلاف جهت حرکت می کند که سرعت سیرش جز آنکه او را از مقصد دورتر کند، نتیجه دیگری ندارد.