در مورد امور خارق العاده از امام عزیز، نیازی به ذکر امور جزئیه نیست. تمام جریانات زندگی آن حضرت خارق العاده است. ایشان مؤید من عندالله بودند. با کدام موازین عادیه این امر می سازد که شخصی بدون هیچ سلاحی یک تنه از گوشه ای در قم قیام کند و این طور که همه دیدیم دنیا را به حیرت وا دارد؟ آن هم با ویژگی خاصی که وقتی به نظر من می آمد که آقایان دیگر را اطرافیان حفظ می کردند و اطرافیان مواظب بودند که از آقا خطا و اشتباه سر نزند، بالعکس امام که ایشان حافظ خطاها و اشتباهات رفقا بودند. موفقیت با این وضع و آن گرفتاریهای بزرگ از ناحیه دشمنان و دوستان خارجی با موازین عادی سازگار نیست و از امور خارق العاده است.