حضرت امام که در زمان اختناق پهلوی ـ رضاخان ـ طلبه مدرسه دارالشفا بودند؛ صبح زود با رفقای خود به باغهای قم پناه می بردند و آخر شب در تاریکی به مدرسه برمی گشتند.
یک مرتبه از خمین پیاده از راه محلات به همراهی حاج آقا حسین رسولی محلاتی از طریق روستای دودهک به قم آمده اند و پیاده این راه را پیموده اند. در جنوب خمین تپه ای است که در آن تپه، امام با یک سرهنگ رضاخانی کشتی گرفته و او را بر زمین زده است. ایشان در خانه میل ورزشی داشتند که با آنها ورزش می کردند.
خانم امام در اتاق مجاور اتاق امام خیاطی می کردند و صدای خیاطی را ما که در اتاق خدمت امام بودیم، می شنیدیم. امام می فرمودند باید طلبه پنجشنبه و جمعه را تعطیل کند و درس پنجشنبه و جمعه دلیل این است که طلبه در طول هفته به وسیله درس خود را خسته نکرده است. امام در تابستان که هوای قم بسیار گرم بود به شهرهای خوش آب و هوا مانند همدان، مشهد، اصفهان و محلات مسافرت می کردند، در درکه و امامزاده قاسم شمیران نیز بعضی تابستانها مقیم بودند.