حدود سالهای 79 ـ 78 قمری که از نجف اشرف به ایران آمدم،
در درس حضرت امام(س) در مسجد سلماسی قم شرکت کردم. اولین زیارت من از ایشان آنجا بود که هم وقار آن حضرت و هم عظمت جلسۀ درسشان که در آن وقت به جز درس مرحوم آیت الله بروجردی نظیر نداشت، مرا تحت تأثیر قرار داد. سابقه معرفی من به ایشان یکی سال اول نهضت بود که با مرحوم پدرم که خدمت حضرت امام معروف بود، در قم به زیارت ایشان رفتم و بوسیله ایشان معرفی شدم. همچنین در رواق مطهر حضرت موسی ابن جعفر علیه السلام، در ابتدای ورود آن حضرت به عراق از سفر تبعیدی به ترکیه، توسط مرحوم آیت الله حاج مصطفی خمینی رحمة الله علیه معرفی شدم و با اولین دستبوسی در آن مکان مقدس با ایشان بیعت نمودم؛ ولی سابقۀ آشنایی واقعی من با ایشان، از همین تاریخ است که از نجف اشرف به استقبال رفته بودم و در رکاب ایشان در رفتن به سامرا و پس از مراجعت به کاظمین و کربلا و بعد از یکهفته به نجف اشرف، افتخار حضور داشتم. و در نجف هم در زمرۀ خدمتگزاران ایشان در آمدم. و در بیت شریف و درس و بعضی مجالس دیگر استفاده شایانی می کردم و عقیده ام این شد که لطف الهی شامل حال ما شده که در آن زمان محضر مبارک ایشان را درک کرده ایم و عقیده داشتم که اگر درک این محضر نبود، من از نجف بهره ای نداشتم.