خانه امام در نجف خانه محقری بود که امکانات رفاهی مناسبی نیز نداشت. زندگی امام بسیار ساده بود. بر خلاف بسیاری از علما که در تابستان‌های گرم نجف برای هواخوری خانه‌هایی در کوفه در کنار شط داشتند، امام در نجف می‌ماندند و خانه ییلاقی هم نداشتند. وسایل و فرش‌های خانه امام بسیار ساده بود. با وجود این‌که ایشان نیز مانند علمای دیگر می‌توانستند بیرونی بیت را با فرش‌های مجلل مفروش کنند، اما نمی‌خواستند از نظر تجملات وضع زندگی و خانه‌شان با طلاب متفاوت باشد. از این رو گلیمی که در خانه ما طلبه‌ها پهن بود خانه امام را نیز مفروش می‌کرد. بنابراین طلبه‌ها احساس نزدیکی بیشتری با ایشان می‌کردند. بدون شک اگر طلبه‌ای با شرایط سخت زندگی وارد منزل علما می‌شد و تجملات بسیاری را مشاهده می‌کرد این وضع تاثیرات نامطلوبی روی او می‌گذاشت. پس با این وجود وضع زندگی امام و ساده‌زیستی ایشان سختی‌های زندگی طلبگی را بر طلاب آسان می‌ساخت.
خاطرات سال های نجـفج. 2صفحه 166