زیارت عتبات مقدسه

‏‏امام اهمیت زیادی به زیارت عتبات مقدسه قائل بودند و در هر شرایطی سر ساعت ‏‎ ‎‏معین به زیارت می شتافتند. فقهای بزرگ و علمای اهل درس و تحقیق به علت ‏‎ ‎‏اشتغالاتشان کمتر به زیارت می روند. چنان که من خود شاهد بودم، بسیاری از بزرگان ‏‎ ‎‏هفته ای و یا دو هفته یکبار به زیارت عتبات می رفتند اما‏‎ ‎‏امام از همان لحظه ای که وارد ‏‎ ‎‏نجف شدند به مدت حدود سیزده سال در هر شرایطی که بود به حرم حضرت امیر ‏‎ ‎‏مشرف می شدند.‏

‏
‏‎

‎‏در نجف بعضا طوفان شن به راه می افتد که بسیار خطرناک است و بخصوص برای ‏‎ ‎‏امام که ناراحتی ریوی داشت مضر بود، لکن ایشان در چنان شرایطی نیز در سر ساعت ‏‎ ‎‏مقرر در حرم وارد شده و به زیارت مشغول می شدند. این برنامه ایشان چنان منظم بود ‏‎ ‎‏که دقیقا سر ساعت سه عربی‏‎[1]‎‏ یعنی بعد ازغروب آفتاب از درِ حرم وارد می شدند ‏‎ ‎‏به نحوی که براساس آن می توانستیم ساعت خود را تنظیم بنماییم. این نظم و برنامه ‏‎ ‎‏امام بر دیگر آقایان تاثیر گذاشت و سبب شد که آن ها نیز هر شب به حرم و زیارت ‏‎ ‎‏بروند. ماموران ساواک با لباس های مختلف و مبدل، ملاقات های امام را در تمام مدت ‏‎ ‎‏تحت  نظر و کنترل داشتند اما‏‎ ‎‏اکثرا مردم و نیروهای انقلابی از ایران و کشورهای دیگر ‏‎ ‎‏در حرم به خدمت ایشان رسیده و رهنمودهای لازم را می گرفتند.‏

‏‎

‎