اینها کارشان تمام است

‏‏در روزی که عمال رژیم منحوس پهلوی به مدرسه فیضیه حمله کردند، وضع مدرسه را‏‎ ‎‏غیر عادی دیدم، از مدرسه بیرون رفته و نزد امام رفتم و وضع مدرسه فیضیه را برای‏‎ ‎‏ایشان تعریف کردم؛ در همین حال چند نفر از طلاب کتک خورده و زخمی وارد منزل‏‎ ‎‏امام شدند و جریان مدرسه را تعریف کردند که: طلاب را زدند و کشتند و زخمی کردند،‏‎ ‎‏یکی از طلاب به ایشان عرض کرد: اجازه بدهید درِ منزل را ببندند، مبادا به منزل حمله‏‎ ‎‏کنند، امام فرمودند: ‏‏نه، اجازه نمی دهم‏‏، یکی از علما که از دوستان امام هم بود در کنار‏‎ ‎‏ایشان نشسته بود عرض کرد: پیشنهاد بدی نیست اجازه بدهید در را ببندند، خطرناک‏‎ ‎‏است. امام فرمودند: ‏‏گفتم نه، اگر اصرار کنید از خانه خارج می شوم و به خیابان می روم،‏‎ ‎‏این چوبها را باید به سر من زده باشند، به طلاب زده اند، حالا من درِ خانه را ببندم؟ این چه‏‎ ‎‏حرفی است؟‏

‏‏     ‏‏بعداً وضو گرفتند و در حیاط منزل با طلاب نماز جماعت خواندند و یک صحبت‏‎ ‎‏کوتاه جالبی هم برای حاضران کردند، از جمله مطالبی که به یاد دارم این است که‏‎ ‎‏فرمودند: ‏‏اینها کارشان تمام است، گور خودشان را کندند، فیضیه را کوبیدند، طلاب را‏‎ ‎‏کشتند و زخمی کردند، ریشه خودشان را کندند، خودشان را رسوا کردند؛ مگر با مدرسه‏‎ ‎‏فیضیه امام صادق (ع) می شود مخالفت کرد؟‏‎[1]‎

‏‎ ‎

‏‎

‎