بعد از اینکه حکومت نظامی در روز 21 بهمن 57 توسط حضرت امام لغو شد، مردم به ما مراجعه می کردند و خطرناک بودن این تصمیم را گوشزد می کردند، حتی آیت الله طالقانی هم در همین مورد معترض بود، و علاقه مندان به امام می گفتند: لااقل از امام بخواهند که امشب را در محل اقامتشان (مدرسه علوی) نباشند، چون امکان دارد که رژیم این محل را بمباران کند، البته احتمالش هم زیاد بود، ما رفتیم خدمت امام و به ایشان پیشنهاد دادیم که امشب در محل دیگری اسکان داشته باشند، ایشان خندیدند و فرمودند: اولاً رژیم چنین جرأتی ندارد، ثانیاً مرکز رهبری نباید خالی باشد، رهبر باید در مرکز رهبری بماند و هدایت کند؛ و خودشان با خیال راحت در مدرسه ماندند، آن شب آنقدر صدای تیر و توپ از اطراف می آمد که ما از پشت پنجره خطوط آتش ممتد را که تیرها ترسیم می کردند می دیدیم، آن شب به خوبی گذشت و هیچ حادثه ناگواری پیش نیامد.
کتابپرتوی از خورشیدصفحه 76