امام در کلاس درس، حوصله خوبی داشتند، زیرا طلاب سؤالهای زیادی می کردند، و ایشان با کمال حوصله گوش می دادند، سؤالهایی که مربوط بود جواب می دادند و بحث می شد، ولی از کنار سؤالهای نامربوط به آرامی می گذشتند تا در ذهن شاگرد اثر نامطلوب نگذارد.
گاهی اوقات از من نزد امام شکایت می شد که زیاد سؤال می کنم، امام به آنان می فرمودند: کلاس درس، کلاس اموات نیست، باید طلبه اشکال بگیرد تا کلاس پویا و فعال و مفید شود، اصولاً حضرت امام علاقه مند بودند که طلاب چشم و گوش بسته نباشند که هرچه استاد می گوید، همان را قبول کنند، و می فرمودند: طلبه باید اهل تحقیق و تفحص و مطالعه باشد.
کتابپرتوی از خورشیدصفحه 157