حضرت امام تا آخرین لحظۀ حیاتشان، ذکر و نماز و دعا را نیز فراموش نکردند، حاج احمد آقا فرزند عزیز ایشان می گفت: پیش از ظهر روز آخر حیات امام، ایشان روی تخت دائم نماز می خواندند، مدتی گذشت بعد پرسیدند: ظهر شده است؟ گفتم: بلی، آن وقت خواندن نماز ظهر و عصر با نوافلش را شروع کردند، بعد از اتمام نماز مشغول ذکر گفتن شدند و تا لحظاتی که در حالت اغما به سر می بردند مرتب پشت سر هم می گفتند: «سبحان الله والحمدلله ولا اله الا الله و الله اکبر، سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر» این برای ما درس است، ما که رهبرمان را دوست داریم باید به کارها و روحیات او توجه کنیم و از آن درس بگیریم.
کتابپرتوی از خورشیدصفحه 212