یکی از علما نقل می کرد که یک سال تابستان به اتفاق امام و چند تن از روحانیان به مشهد مشرف شدیم، در مشهد برنامه مان چنین بود که بعد از ظهرها پس از کمی استراحت، به طور دسته جمعی به حرم می رفتیم و بعد از زیارت و نماز و دعا به خانه برمی گشتیم. ما می دیدیم که امام دعا را خیلی مختصر می خواندند و تنها به منزل برمی گشتند و ایوان منزل را آب و جارو می کردند، فرش پهن می کردند، سماور را روشن می کردند و چایی را آماده می کردند، و وقتی ما از حرم برمی گشتیم برایمان چای می ریختند. یک روز من از ایشان سؤال کردم این چه کاری است که شما می کنید؟ حضرت امام فرمودند: من ثواب این کار را کمتر از آن زیارت و دعا نمی دانم.
کتابپرتوی از خورشیدصفحه 188