به یاد دارم وقتی حضرت امام در قم، اولین روزی که برای درس، روی منبر نشستند، آن روز تماماً به نصیحت گذشت، اولین مطلبی که بعد از «بسم الله » فرمودند این بود که مرحوم آیت الله نائینی رحمة الله علیه روز اولی که برای درس روی منبر نشست گریه کرد و گفت: این همان منبری است که شیخ انصاری(ره) روی آن نشسته، حالا من باید روی آن بنشینم. ایشان از همین جا شروع به نصیحت کردن طلاب کردند که بفهمید چه کاری می کنید و چه قدر این مسئولیت سنگین است.
کتابپرتوی از خورشیدصفحه 164