القول فی القبض
المعنی اللغوی للقبض
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1388

زبان اثر : فارسی

المعنی اللغوی للقبض

المعنی اللغوی للقبض

‏ ‏

‏وهو ا لأخذ با لکفّ أو با لید علیٰ ما فی ا للغـة‏‎[1]‎‏ ، وا لذی یظهر من ا لتأ مّل‏‎ ‎‏فی موارد استعما لـه ا لحقیقی وا لمناسبات ا للغویـة ، أنّ ا لقبض با لمعنی ا لمصدری ،‏‎ ‎‏هو ا لأخذ با لقبضـة ، وا لإقباض هو جعل ا لشیء فی قبضتـه .‏

‏وا لقبضـة إمّا نفس ا لکفّ فی حا ل انقباضها ، أو ا لمأخوذ بها فی حا لـه ، کما‏‎ ‎‏هو ا لظاهر من قولـه تعا لیٰ : ‏‏«‏فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أثَرِ الرَّسُولِ‏»‏‎[2]‎‏ .‏

‏وکذا من قولـه ‏‏علیه السلام‏‏ : ‏«ما زاد علی ا لقبضـة ففی ا لنار»‎[3]‎‏ أی ا للحیـة .‏

‏وقولـه ‏‏علیه السلام‏‏ : ‏«هذا من ا لصدقـة ، تعطی ا لمسکین ا لقبضـة بعد‎ ‎ا لقبضـة»‎[4]‎‏ .‏


‏وا لمقبض من ا لسیف وقبضتـه محلّ یقبض ؛ أی ما وقع فی قبضتک . . . إ لیٰ‏‎ ‎‏غیر ذلک من ا لاستعما لات .‏

‏وعلیٰ ذلک : یکون معناه ا لحقیقی أخذ ا لشیء بقبضتک ؛ أی کفّک مقبوضـة ،‏‎ ‎‏مقابل کونها مبسوطـة .‏

ولایخفیٰ :‏ أنّ ا لقبض وا لإقباض لیسا کا لوجود وا لإیجاد ؛ لأنّ ا لإقباض‏‎ ‎‏جعل ا لشیء فی قبضـة غیره ، وا لقبض أخذه بقبضتـه ، وهما غیر متلازمین ، فضلاً‏‎ ‎‏عن أن یکونا واحداً حقیقـة ، ومختلفین اعتباراً .‏

‏فقد یقبض ا لشیء من دون إقباض من أحد ، کما أ نّـه قد یتحقّق ا لإقباض من‏‎ ‎‏دون تحقّق ا لقبض ، کما لو جعل شیئاً فی حا ل نوم ا لشخص فی قبضتـه ؛ إذ‏‎ ‎‏لایتحقّق منـه ا لأخذ بقبضتـه ، بل یقع فیها .‏

‎ ‎

  • )) لسان ا لعرب 11 : 14 ، ا لقاموس ا لمحیط 2 : 354 ، أقرب ا لموارد 2 : 959 .
  • )) طـه (20) : 96 .
  • )) ا لکافی 6 : 487 / 10 ، وسائل ا لشیعـة 2 : 112 ، کتاب ا لطهارة ، أبواب آداب ا لحمّام ، ا لباب65 ، ا لحدیث 1 .
  • )) ا لکافی 3 : 565 / 2 ، تهذیب ا لأحکام 4 : 106 / 303 ، وسائل ا لشیعـة 9 : 195 ، کتاب ا لزکاة ، أبواب زکاة ا لغلاّت ، ا لباب 13 ، ا لحدیث 1 .