ارث نوه

‏‏و در اینجا چند امر است:‏

‏‏اول:‏‏ اولاد اولاد، اگرچه پایین بروند، در تقسیم نمودن ارث با پدر و مادر و منع آن ها از‏‎ ‎‏سهم بیشتر به سهم کمتر و منع غیر آنان از اقارب، جای خود اولاد می باشند؛ خواه پدر و‏‎ ‎‏مادر میت موجود باشند یا نه. و هر بطنی بر بطن متأخر مقدم می باشد.‏

‏‏دوم: ‏‏هر یک از آنان سهم کسی را که به وسیلۀ او با میت قرابت دارد ارث می برد؛ پس‏‎ ‎‏فرزند دختر ـ مرد باشد یا زن ـ سهم مادرش را ارث می برد و سهم او در صورت منفرد بودن یا‏‎ ‎‏بودن پدر و مادر، نصف است و به عنوان رد هم به او داده می شود؛ اگرچه مرد باشد،‏‎ ‎‏همان طور که به مادرش در صورتی که بود، به عنوان رد هم داده می شد. و فرزند پسر ـ مرد‏‎ ‎‏باشد یا زن ـ سهم پدرش را ارث می برد؛ پس اگر فقط او باشد تمام مال، مال او است. و اگر‏‎ ‎‏با او صاحب فریضه ای باشد آنچه که از حصه های فریضه زیاد بیاید مال او می باشد.‏

‏‏سوم: ‏‏اگر اولاد پسر و اولاد دختر با هم باشند، دو ثلث آن مال اولاد پسر است که سهم‏‎ ‎‏پدرشان می باشد و یک ثلث آن مال اولاد دختر است که سهم مادرشان می باشد. و اگر با‏‎ ‎‏آن ها یکی از زوجین باشد سهم کمترش را می برد و بقیۀ آن مال بقیۀ نامبرده ها می باشد؛ دو‏‎ ‎‏ثلث برای اولاد پسر و یک ثلث برای اولاد دختر است.‏

‏‏چهارم:‏‏ اولاد دختر مانند اولاد پسر هستند، که اگر از یک جنس باشند به طور مساوی‏‎ ‎‏تقسیم می کنند و اگر مختلف باشند مرد دو برابر زن ارث می برد.‏

‏‏پنجم:‏‏ از ترکه، لباس بدن و انگشتر و شمشیر و مصحف میت به عنوان حبوه به پسر‏‎ ‎‏بزرگ تر داده می شود.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎