المشکاة الثانیة
المصباح الثالث
ومیض 8
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1386

زبان اثر : فارسی

ومیض 8

ومیض            8

‏ ‏

و اعلم، أنّ ما تلونا علیک و رفعنا الحجاب عن سرّه لدیک، بالنظر إلی إرجاع المسبّبات إلی أسبابها و انعطاف أمر المربوبات إلی أربابها. و هو کما قال الشیخ العارف، خواجه عبدالله الأنصاری

[1]: همه از آخر کار می ترسند و من از اوّل. و أشار إلیه المولوی[2]  فی المثنوی: «دیده می خواهم سبب سوراخ کن. »[3]


کتابمصباح الهدایة الی الخلافة والولایةصفحه 86

و بالجملة، هذا علی مذاق العارف المکاشف الّذی یتذکّر العهد الأزل و القضاء الأوّل؛ و إلّا فبالنظر إلی ترتیب ظهور الحقائق الإلهیّة فی الهیاکل المقدّسة الطیّبة من الأنبیاء(ص) و الأولیا(ع)، فطور آخر من الکلام، لکشف النقاب عن وجه المرام. فاستمع لما یتلی علیک من الأسرار، إن کنت من الأحرا. 

 

کتابمصباح الهدایة الی الخلافة والولایةصفحه 87

  • ـ عبدالله بن محمد الانصاری الهروی (396 ـ 481 ه‍.( الملقب بـ«پیر هرات» (شیخ هراة). من اجلة المحدثین و محققی العرفاء الواصلین. حضر مجالس الشیخ ابی الحسن الخرقانی و ارتضی طریقته. ثم خلفه فی مجلسه و قعد للارشاد و الافتاء و افاض علی الناس من معادن معلوماته و سواحر بیاناته. له: منازل السائرین، زادالعارفین، رسالة دل و جان (القلب و الروح)
  • ـ جلال الدین محمدبن بهاءالدین محمد (604 ـ 672 ه‍.( المعروف ب‍»المولوی». حکیم عارف، واسع الدرایة بانواع الفنون، الظاهریة منها و الباطنیة. لاقی الشمس التبریزی و تعلقت خاطره به و أثارت الحب فی قلبه شوقاً عظیماً  الیه؛ و بعد هجره احترقت نفسه حسرة علیه. من آثاره: المثنوی المعنوی فی سنة (و فی قول سبعة) اجزاء، دیوان غزلیاته التی سماها باسم شیخه: دیوان الشمس التبریزی.
  • ـ الروایة کما فی طبعة نیکلسون: «دیده ای باید سبب سوراخ کن / تا حجب را بر کند از بیخ و بن» دیوان المثنوی للمولوی الرومی، ج 3، ص 100، الدفتر الخامس، البیت رقم 1552.