احکام کشتار
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1385

زبان اثر : فارسی

احکام کشتار

مساله 1 ـ ‏کسی که می خواهد کشتار کند و حیوانی را سر ببرد باید مسلمان‏‎ ‎‏باشد چه شیعه باشد و چه سنی، پس کافر اگر سر ببرد فایده ندارد و گوشت آن‏‎ ‎‏حیوان حرام می شود، و فرقی نیست بین کافر اینکه یهودی باشد یا نصرانی و از‏‎ ‎‏نواصب باشد یا از خوارج شمرده شود، و فرقی نیست بین مسلمانها چه مرد‏‎ ‎‏باشد چه زن، چه پاک و پاکیزه باشد چه جنب یا حائض، چه بالغ باشد یا ممیز،‏‎ ‎‏بلی طفل غیر ممیز نمی تواند این کار را بکند.‏

مساله 2 ـ ‏تنها چیزی که می توان با او سر حیوان را جدا کرد آهن است و‏‎ ‎‏چیزهای دیگر؛ چه از معادن باشد مثل طلا و نقره و مس و سرب و چه از معادن‏‎ ‎‏نباشد مثل آنکه چوب تیزی باشد یا نخ برنده ای، با آن اگر سر ببرند حلال‏‎ ‎‏می شود.‏

مساله 3 ـ ‏اگر آهن پیدا نشد در این صورت با یکی از آن چیزهایی که‏‎ ‎‏نامبرده شد مانعی ندارد، به شرط آنکه ضرورت داشته باشد سر بریدن حیوان و‏‎ ‎‏یا آنکه حیوان بمیرد اگر سرش را نبرند.‏

مساله 4 ـ ‏لازم است در کشتار کردن حیوان، آنکه چهار چیز را ببرند: ‏اول:‎ ‎‏حلقوم (نفس کش). ‏دوم: ‏گلو (جایی که غذا و آب از آنجا پایین می رود). ‏سوم و‎ ‎چهارم: ‏دو رگ اطراف حلقوم یا گلو است که آن را شاه رگ می گویند، پس در این‏‎ ‎‏صورت حیوان حرام نمی شود وگرنه حرام است و نجس.‏


مساله 5 ـ ‏شرط است که این کار و کشتار از زیر گلو بشود و چنانچه از پشت‏‎ ‎‏سر، کلۀ حیوان را ببرند حرام می شود، بلی لازم نیست که کارد را زیر گلو بگذارند‏‎ ‎‏و ببرند، بلکه اگر کارد را فرو کنند توی گردن حیوان و آن چهار چیز را ببرند‏‎ ‎‏حیوان حرام نمی شود.‏

مساله 6 ـ ‏چنانچه حلقوم را برید و چیزهای دیگر را نبرید تا آنکه حیوان‏‎ ‎‏مرد، بریدن بعد از آن فایده ندارد و حیوان حرام می شود، پس لازم است که‏‎ ‎‏مراعات این کار بشود؛ به اینکه هر چهار چیز را طوری ببرد که قبل از آنکه بمیرد‏‎ ‎‏این چهار چیز بریده شده باشد، بلکه احتیاط واجب است که این کار یک مرتبۀ‏‎ ‎‏عرفی واقع شود.‏

مساله 7 ـ ‏شرط است در حیوان که رویش به سوی قبله باشد، پس اگر با‏‎ ‎‏دانستن این حکم عمداً خلاف کرد حیوان حرام می شود، بلی اگر نمی دانست‏‎ ‎‏حکم را یا می دانست ولی اشتباه کرد قبله را و یا نسیان کرد حکم خدا را پس در‏‎ ‎‏این چند صورت حیوان حرام نمی شود.‏

مساله 8 ـ ‏اگر قبله را نمی دانست یا آنکه می دانست ولی حیوان را‏‎ ‎‏نمی توانست به آن طرف برگرداند، در این صورت هم شرط لازم نیست که‏‎ ‎‏مراعات شود.‏

مساله 9 ـ ‏شخص کشتار کننده لازم نیست رو به سوی قبله کند، بلی‏‎ ‎‏احتیاط مستحب است که این کار را بکند.‏

مساله 10 ـ ‏باید کشتار کننده بسمله بگوید و یادی از خدا کند به جهت این‏‎ ‎‏کار در حالی که مشغول بریدن است یا قبل از آن نزدیک به اشتغال به بریدن، پس‏‎ ‎‏اگر عمداً نگفت یا گفت ولی به خاطر کشتار نبود، حیوان حرام می شود و‏‎ ‎‏چنانچه اشتباه کرد و فراموش نمود گفتن بسمله را و یا آنکه نمی دانست حکم‏‎ ‎‏خدا را مانعی نیست و حیوان حلال است و کفایت می کند در بسمله که بگوید‏‎ ‎

‏بسم الله یا بگوید الحمد لله یا الله اکبر یا لا اله الاّ الله ، بلکه اکتفا به فارسی و غیر آن‏‎ ‎‏از لغت دیگر که معنی اینها را بدهد بعید نیست.‏

مساله 11 ـ ‏معتبر است که حیوان بعد از آنکه سرش بریده شد حرکتی از او‏‎ ‎‏سر زند ولو اینکه چشمش را باز کند و ببندد یا دمش را تکان دهد و یا اینکه خون‏‎ ‎‏به مقدار متعارف از او خارج شود، پس با وجود یکی از این دو امر حرام‏‎ ‎‏نمی شود وگرنه حرام است.‏

مساله 12 ـ ‏همچنانکه می توان سر حیوان را به طرف مشرق گذاشت و‏‎ ‎‏سرش را برید می توان سر او را به طرف مغرب گذاشت و کار را انجام داد، آنچه‏‎ ‎‏معتبر است روی به قبله بودن است، بهر طرف آن را بخوابانند مانع ندارد.‏

مساله 13 ـ ‏آنچه که معتبر است در کشتار کنندۀ گاو و گوسفند، معتبر است‏‎ ‎‏در کشندۀ شتر و آنچه که گذشت راجع به شرط از نامبردن خدا و اینکه کارد‏‎ ‎‏آهنین باشد، همۀ آنها در کشتن شتر نیز معتبر است و همچنین است رو به قبله‏‎ ‎‏بودن شتر و زنده بودن آن.‏

مساله 14 ـ ‏فرق است بین کیفیت کشتن شتر با گاو و گوسفند، آنچه که‏‎ ‎‏گذشت راجع به گاو و گوسفند بود، ولی شتر را نحر می کنند یعنی کارد یا سیخ‏‎ ‎‏آهنی را در گودی گردنش که جای معینی است فرو می کنند تا خون آن برود و‏‎ ‎‏جان بدهد.‏

مساله 15 ـ ‏همچنانکه می توان شتر را نحر کرده در حال ایستاده، می توان‏‎ ‎‏این کار را در حال خوابیده کرد با رعایت اینکه رو به قبله باشد بدن شتر.‏

مساله 16 ـ ‏اگر چنانچه شتر یا گاو و گوسفند افتادند در چاه و نتوان آنها را‏‎ ‎‏بیرون آورد، در این صورت که در نتیجه اگر ذبح یا نحر نکنند و کشتار ننمایند‏‎ ‎‏می میرند، لازم نیست مراعات چیزهایی که ممکن نیست عمل به آنها مثل سر‏‎ ‎‏بریدن و یا نحر کردن و رو به قبله بودن، و امّا شرایط دیگر پس لازم است که‏‎ ‎

‏مراعات شود از اینکه اسم خدا برده شود و کشنده مسلمان باشد و آن چیزی که‏‎ ‎‏آن را با آن می کشند آهن باشد چنانچه گذشت.‏

مساله 17 ـ ‏اگر سر گوسفند و گاو را جدا کنند وقت کشتار، حرام نمی شوند‏‎ ‎‏بلی این کار حرام است نباید بکنند.‏

مساله 18 ـ ‏احتیاط واجب آن است که کارد به نخاع نرسد و نخاع عبارت‏‎ ‎‏است از یک لولۀ سفیدی که از پشت گردن تا دم حیوان کشیده شده.‏

مساله 19 ـ ‏گوسفند یا گاوی که بمیرند اگر بچه در شکم آنها مرده باشد،‏‎ ‎‏حرام است، و اگر زنده به دنیا آید باید سرش را برید با شرایطی که گذشت، و اگر‏‎ ‎‏از شکم زنده، مرده بیرون آید حرام است.‏

مساله 20 ـ ‏چنانچه حیوانی را ذبح کردند و بعد از آن، بچه از شکم او مرده‏‎ ‎‏بیرون آمد، پس در این صورت اگر چنانچه خلقتش تمام باشد و پشم و مو داشته‏‎ ‎‏باشد حلال است، و فرقی نیست بین اینکه زنده شده و مرده؛ و بین اینکه اصلاً‏‎ ‎‏حیاتی نداشته از اول؛ در هر صورت حلال است.‏

‎ ‎