روزه های مستحب

‏‏مساله 1 ـ ‏‏روزۀ تمام روزهای سال، غیر از روزه های حرام و مکروه مستحب‏‎ ‎‏است، و برای بعضی از روزها سفارش شده است که از آن جمله است:‏

‏‏پنجشنبۀ اوّل و آخر هر ماه و چهارشنبۀ اولی که بعد از روز دهم ماه است، و‏‎ ‎‏چنانچه کسی اینها را بجا نیاورد، مستحب است قضا نماید و چنانچه اصلاً نتواند‏‎ ‎‏روزه بگیرد، مستحب است برای هر روز یک مد طعام یا یک درهم به فقیر بدهد.‏

‏‏سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.‏

‏‏تمام ماه رجب و شعبان و بعضی از این دو ماه اگرچه یک روز باشد.‏

‏‏روز عید نوروز، روز بیست و پنجم ذیقعده، روز اول تا روز نهم ذیحجه «روز‏‎ ‎‏عرفه» ولی اگر به واسطۀ ضعف روزه نتواند دعاهای روز عرفه را بخواند،‏‎ ‎‏مستحب نیست، عید سعید غدیر «18 ذیحجه»، روز اول و سوم محرم، مولود‏‎ ‎‏مسعود پیغمبر اکرم ‏‏صلی الله علیه و آله وسلم‏‏ «17 ربیع الاول»، روز مبعث حضرت رسول اکرم ‏‏صلی الله علیه و آله وسلم‏‎ ‎‏«27 رجب».‏

‏‏و اگر کسی روزۀ مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخر برساند، بلکه‏‎ ‎‏اگر برادر مومنش او را به غذا دعوت کند، مستحب است دعوت او را قبول کند و‏‎ ‎‏در بین روز افطار نماید.‏

‏‏مساله 2 ـ ‏‏مستحب است روزه دار نماز مغرب و عشا را پیش از افطار کردن‏‎ ‎‏بخواند، ولی اگر کسی منتظر او است یا میل زیادی به غذا دارد که نمی تواند با‏‎ ‎‏حضور قلب نماز بخواند، بهتر است اول افطار کند، ولی به قدری که ممکن‏‎ ‎‏است نماز را در وقت فضیلت آن بجا آورد.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎