احکام نماز
شکوک
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1385

زبان اثر : فارسی

شکوک

مساله 1 ـ ‏کسی که نداند کاری را انجام داده یا نه، می گویند در آن کار شک‏‎ ‎‏دارد، یا اگر گمان دارد که انجام داده یا گمان ببرد که انجام نداده می گویند ظنّ‏‎ ‎‏دارد.‏


مساله 2 ـ‏ اگر کسی شک یا ظنّ دارد که نماز خوانده یا نه، اگر در وقت است‏‎ ‎‏باید نماز را بخواند و اگر وقت گذشته چیزی بر او نیست.‏

مساله 3 ـ‏ اگر یقین دارد نماز عصر را خوانده، ولی نمی داند که آیا نماز ظهر‏‎ ‎‏را خوانده یا نه، باید نماز ظهر را بخواند؛ گرچه از وقت به مقدار چهار رکعت نماز‏‎ ‎‏خواندن بیشتر باقی نباشد.‏

مساله 4 ـ‏ اگر به مقدار چهار رکعت نماز خواندن بیشتر از وقت باقی نیست‏‎ ‎‏و شک کرد که آیا نماز ظهر و عصر را خوانده یا نه، باید نماز عصر را بخواند و‏‎ ‎‏احتیاطاً نماز ظهر را قضا کند.‏

مساله 5 ـ‏ اگر شک کرد در یکی از افعال نماز تا وقتی که وارد فعل بعدی‏‎ ‎‏نشده باید بجا بیاورد؛ اگر شک کرد که تکبیرة الاحرام گفته یا نه و هنوز شروع به‏‎ ‎‏حمد و سوره نکرده باید تکبیر بگوید. اگر شک کرد که آیا حمد خوانده یا نه تا‏‎ ‎‏شروع به سوره نکرده باید بخواند. اگر شک کرد سوره خوانده یا نه تا شروع به‏‎ ‎‏رکوع نکرده باید بخواند. امّا اگر شروع به کار بعدی کرده باشد بجا آوردن لازم‏‎ ‎‏نیست، و به همین ترتیب باقی اجزاء نماز.‏

مساله 6 ـ‏ اگر مشغول برخواستن است و هنوز نایستاده و شک کرد که آیا‏‎ ‎‏تشهد خوانده یا نه، لازم نیست برگردد و تشهد بخواند.‏

مساله 7 ـ‏ اگر مشغول برخواستن است و هنوز نایستاده و شک کرد که آیا‏‎ ‎‏سجده بجا آورده یا نه، باید برگردد سجده بجا بیاورد و بعداً بخیزد.‏

مساله 8 ـ‏ اجزاء نماز با اجزاء هر جزیی از نماز فرق نمی کند، یعنی اگر‏‎ ‎‏مشغول حمد خواندن است و در آیۀ قبلی شک می کند که آیا خوانده یا نه‏‎ ‎‏خواندن لازم نیست، بلکه اگر در جزء آیه شک کند بعد از داخل شدن در جزء‏‎ ‎‏بعد، لازم نیست برگردد و بخواند، پس در هر چیز شک کند بعد از داخل شدن‏‎ ‎‏در جزء بعد، لازم نیست برگردد و بخواند.‏

مساله 9 ـ‏ اگر بعد از فراغت از نماز یا جزیی از اجزاء نماز شک کرد که آیا‏‎ ‎

‏آنچه بجا آورده صحیح بوده یا غلط، دو مرتبه بجا آوردن لازم نیست.‏

مساله 10 ـ‏ اگر در یکی از افعال نماز شک کرد و چون در محل بود بجا آورد‏‎ ‎‏و بعد معلوم شد که قبلا بجا آورده بوده است، در صورتی که رکن نباشد، مانعی‏‎ ‎‏ندارد و زیادۀ غیررکنی نماز را باطل نمی کند.‏

مساله 11 ـ‏ اگر در عدد رکعات نماز شک کرد باید کمی فکر کند، اگر به یک‏‎ ‎‏طرف مظنّه و گمان پیدا کرد به همان مظنّه عمل کند و الاّ در چند صورت نماز‏‎ ‎‏باطل و در چند صورت صحیح است.‏

مساله 12 ـ ‏در بین نماز صبح و مغرب هر کجا شک کند آیا یک رکعت‏‎ ‎‏خوانده یا دو رکعت، یا شک کند که آیا دو رکعت خوانده یا سه رکعت، نمازش‏‎ ‎‏باطل است و باید از اول بخواند.‏

مساله 13 ـ‏ در نمازهای چهار رکعتی اگر قبل از سر برداشتن از سجدۀ دوم‏‎ ‎‏از رکعت دوم، شک کند در رکعت اوّل و دوم، نمازش باطل است.‏

مساله 14 ـ ‏در نمازهای چهار رکعتی اگر بعد از سر برداشتن از سجدۀ دوم‏‎ ‎‏در رکعت دوم، شک کند، در چند صورت نماز صحیح است.‏

مساله 15 ـ اول: ‏شک میان دو و سه، بنا می گذارد بر سه و نماز را تمام‏‎ ‎‏می کند و بعد یک رکعت نماز احتیاط ایستاده یا دو رکعت نشسته بجا بیاورد.‏

مساله 16 ـ دوم: ‏شک میان سه و چهار، بنا بگذارد بر چهار و نماز را تمام‏‎ ‎‏کند و بعد یک رکعت احتیاط ایستاده یا دو رکعت نشسته بجا بیاورد و در این‏‎ ‎‏صورت هر جا شک بکند حکمش همان است که گفته شد.‏

مساله 17 ـ سوم: ‏شک میان دو و چهار، بنا بگذارد بر چهار و بعد دو رکعت‏‎ ‎‏نماز احتیاط ایستاده بجا بیاورد.‏

مساله 18 ـ چهارم:‏ شک بین دو و سه و چهار، بنا بگذارد بر چهار و بعد از‏‎ ‎‏نماز دو رکعت نماز احتیاط ایستاده و دو رکعت نشسته بجا بیاورد و نماز احتیاط‏‎ ‎‏ایستاده را بر نشسته مقدم بدارد.‏


مساله 19 ـ پنجم: ‏شک بین چهار و پنج، بنا بگذارد بر چهار و نماز را تمام‏‎ ‎‏کند و بعد دو سجدۀ سهو بجا بیاورد.‏

مساله 20 ـ ششم: ‏شک بین چهار و پنج در حال ایستادگی، باید بنشیند و‏‎ ‎‏شک او که سه و چهار شد بنابر چهار بگذارد و تشهد و سلام را بگوید و بعد یک‏‎ ‎‏رکعت احتیاط ایستاده یا دو رکعت نشسته بجا آورد.‏

مساله 21 ـ هفتم: ‏شک بین سه و پنج در حال ایستادگی، باید بنشیند و‏‎ ‎‏شک او بین دو و چهار می شود، بنا بر چهار گذاشته نماز را تمام می کند و بعد دو‏‎ ‎‏رکعت نماز احتیاط ایستاده بجا آورد.‏

مساله 22 ـ هشتم: ‏شک بین سه و چهار و پنج، در حال ایستادگی باید‏‎ ‎‏بنشیند و شک او می شود دو و سه و چهار، بنا بگذارد بر چهار و بعد از نماز دو‏‎ ‎‏رکعت نماز احتیاط ایستاده و دو رکعت نشسته بجا آورد به طوری که گفته شد.‏

مساله 23 ـ نهم: ‏شک بین پنج و شش، در حال ایستادگی باید بنشیند و‏‎ ‎‏شک او می شود چهارو پنج و بنا می گذارد بر چهار و نماز را تمام می کند و بعد‏‎ ‎‏دو سجدۀ سهو بجا آورد برای شک بین چهار و پنج.‏

مساله 24 ـ ‏بهتر است در پنج قسم آخری دو مرتبه نماز را احتیاطاً از اول‏‎ ‎‏بخواند.‏

مساله 25 ـ ‏اگر شک در عدد رکعات نماز کرد در بین نماز در غیر صورتهایی‏‎ ‎‏که گفته شد نماز باطل است و راه اصلاحی ندارد.‏

‎ ‎