احکام زکات
نصاب نقره
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)

زمان (شمسی) : 1385

زبان اثر : فارسی

نصاب نقره

مساله 1 ـ ‏نقره دو نصاب دارد: ‏نصاب اول ‏آن: یک صدوپنج مثقال صیرفی‏‎ ‎‏است که اگر نقره به صد و پنج مثقال برسد و شرایط دیگر را هم که گفته شده و‏‎ ‎‏بعضی از آنها هم بعداً ذکر می شود داشته باشد، انسان باید چهل یک آن را که دو‏‎ ‎‏مثقال و پانزده نخود است، از بابت زکات بدهد، و اگر به این مقدار نرسد زکات‏‎ ‎‏آن واجب نیست. ‏و نصاب دوم ‏آن: بیست و یک مثقال است؛ یعنی اگر بیست و‏‎ ‎‏یک مثقال به صد و پنج مثقال اضافه شود باید زکات تمام صد و بیست و شش‏‎ ‎

‏مثقال را به طوری که گفته شد بدهد و اگر کمتر از بیست و یک مثقال اضافه شود،‏‎ ‎‏فقط باید زکات صد و پنج مثقال آن را بدهد و زیادی آن زکات ندارد و همچنین‏‎ ‎‏است هرچه بالا رود، یعنی اگر بیست و یک مثقال اضافه شود، باید زکات تمام‏‎ ‎‏آنها را بدهد و اگر کمتر اضافه شود مقداری که اضافه شده و کمتر از بیست و یک‏‎ ‎‏مثقال است زکات ندارد. بنابراین اگر انسان چهل یک هر چه طلا و نقره دارد‏‎ ‎‏بدهد زکاتی را که بر او واجب بوده داده و گاهی هم بیشتر از مقدار واجب داده‏‎ ‎‏است، مثلاً کسی که صد و ده مثقال نقره دارد اگر چهل یک آن را بدهد، زکات‏‎ ‎‏صد و پنج مثقال آن را که واجب بوده داده و مقداری هم برای پنج مثقال آن داده‏‎ ‎‏که واجب نبوده.‏

مساله 2 ـ ‏کسی که طلا یا نقرۀ او به اندازۀ نصاب است اگر زکات آن را داده‏‎ ‎‏باشد، تا وقتی از نصاب اول کم نشده همه ساله باید زکات آن را بدهد.‏

مساله 3 ـ ‏زکات طلا و نقره در صورتی واجب می شود که آن را سکه زده‏‎ ‎‏باشند و اگر سکۀ آن از بین هم رفته باشد باید زکات آن را بدهند.‏

مساله 4 ـ ‏طلا و نقرۀ سکه داری که زنها برای زینت بکار می برند، زکات بر‏‎ ‎‏آنها واجب نیست.‏

مساله 5 ـ ‏اگر در بین یازده ماه طلا و نقره ای که دارد با طلا و نقره یا چیز‏‎ ‎‏دیگر عوض نماید یا آنها را آب کند زکات بر او واجب نیست، ولی اگر برای فرار‏‎ ‎‏از دادن زکات این کارها را بکند احتیاط مستحب آن است که زکات آنها را بدهد.‏

مساله 6 ـ ‏اگر در ماه دوازدهم پول طلا و نقره را آب کند باید زکات آنها را‏‎ ‎‏بدهد.‏

مساله 7 ـ ‏اگر طلا و نقره ای که دارد خوب و بد داشته باشد، می تواند زکات‏‎ ‎‏هر کدام از خوب و بد را از خود آن بدهد، ولی بهتر است زکات همۀ آنها را از طلا‏‎ ‎‏و نقرۀ خوب بدهد.‏

مساله 8 ـ ‏طلا و نقره ای که بیشتر از اندازۀ معمول فلز دیگر دارد، اگر‏‎ ‎

‏خالص آن به اندازۀ نصاب که مقدار آن گفته شد برسد، باید زکات آن را داد و‏‎ ‎‏چنانچه شک دارد که خالص آن به اندازۀ نصاب هست یا نه؛ بنابر اقوی واجب‏‎ ‎‏نیست که از راه آب کردن، مقدار خالص آن را معلوم کند.‏

مساله 9 ـ ‏اگر طلا و نقره ای که دارد به مقدار معمول، فلز دیگر با آن مخلوط‏‎ ‎‏باشد، نمی تواند زکات آن را از طلا و نقره ای بدهد که بیشتر از معمول فلز دیگر‏‎ ‎‏دارد، ولی اگر به قدری بدهد که یقین کند طلا و نقرۀ خالصی که در آن هست، به‏‎ ‎‏اندازۀ زکاتی می باشد که بر او واجب است اشکال ندارد.‏

مساله 10 ـ ‏اگر طلا و نقره یا چیز دیگری را که زکات آن واجب است قرض‏‎ ‎‏کند و یک سال نزد او بماند، باید زکات آن را بدهد و بر کسی که قرض داده‏‎ ‎‏چیزی واجب نیست.‏

‎ ‎