مَحرمِ اَسرار
هیچ دانی که من زار گرفتار توام
با دل و جان سبب گرمی بازار توام
هر جفا از تو بمن رفت بمنّت بخرم بخُدا یار توام یار وفادار توام
تار گیسوی تو آخر بکمندم افکند من اَسیر خم گیسوی تو و تار توام
بس کن ای جُغد ز ویرانۀ خود دَم بربند که دَر این دایره من نقطۀ پرگار توام
عارفان پرده بیفکنده برُخسار حبیب من دیوانه گشایندۀ رُخسار توام
عاشقان سِرّ سویدای تو را فاش کنند پیش من آی که من مَحرم اَسرار توام
روی بگشای بر این پیر ز پا اُفتاده
تا دم مرگ بجان عاشق دیدار توام