دیار دلدار
کورکورانه بمیخانه مَرو ای هُشیار
خانۀ عشق بود جٰامۀ تزویر برآر
عاشقانند در آن خانه هَمه بی سَر و پا سَر و پایی اگرت هست در آن پا نگذار
تو که دلبستۀ تسبیحی و وابستۀ دیر ساغر باده از آن میکده اُمید مدار
پاره کن سبحه و بشکن درِ این دیر خراب گر که خواهی شوی آگاه ز سرّالاسرار
گر نداری سر عشاق و ندانی ره عشق سر خود گیر و رَه عشق به رَهوار سپٰار
باز کُن این قفس و پاره کُن این دام از پای
پَرزنان پَرده دران رو به دیار دلدار